حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 300

خلاصه دلایل وی و پاسخ آنها

در این جا به صورت گذرا دلایل نامبرده را یکایک طرح و جرح می‌کنیم:

دلیل اوّل: به روایاتی از اهل سنت و شیعه استناد کرده است که می‌گویند: هر چه در امم سالفه اتفاق افتاده است؛ طابق النعل بالنعل در این امت نیز پیش خواهد آمد.

و بعد نامبرده نتیجه می‌گیرد که: از جمله حوادث امم سالفه تحریف کتاب خدا بوده است. لذا بایستی قرآن را نیز تحریف شده دانست! لیکن این دلیل به شکل بدی طرح شده است و به صورت باطلی مورد استناد قرار گرفته است؛ زیرا منظور از تکرار حوادث و به تعبیر قرآن: وَ تِلْکَ الْأَیَّامُ نُداوِلُها بَیْنَ النَّاسِ «1» سنن و نوامیس تاریخی است به صورت کلی و تخلف ناپذیر و الا چه بسیار حوادث ریز و درشتی که مختص هر امتی بوده است مانند: گوساله پرستی، گمشدن بنی اسرائیل در بیابانها، غرق شدن فرعون، پادشاهی سلیمان، صعود عیسی، مرگ هارون وصی موسی قبل از وی، عذاب استیصال، به دنیا آمدن عیسی بدون پدر، قصه اصحاب کهف، زنده شدن شخصی پس از خواب یا مرگ صد ساله و غیر آن. بهر حال این روایات به فرض صحت ناظر به تشابه حوادث است نه تکرار عین حوادث قبل.

اما تحریف اگر در امم سابقه رخ داده است در امت ما نیز اتفاق افتاده است. لیکن تحریف معانی یعنی اقامه حروف و تعطیل حدود و عمل نکردن به مقتضای آیات و مانند آنها. وانگهی قرآن که معجزه خالده است بایستی همه چیز آن- حتی حروف- محفوظ بماند تا صفت اعجاز و جاودانگی را در خود برای همیشه نگهدارد. در صورتی که کتب سالفه معجزه انبیا نبوده‌اند تا خداوند متکفل حفظ آنها گردد چه برسد به این که معجزه جاوید باشند. از همه اینها گذشته، تحریف و بازیچه قرار دادن قرآن که از سنن الهی و نوامیس طبیعی نیست تا ما متوقع حصول این سنت در همه کتب سماوی از جمله قرآن باشیم. بلکه کاملا بر عکس است و سنت الهی این است که کتب آسمانی سالم بماند.

دلیل دوّم: روایات اهل سنت می‌گویند: شهادت دو تن کافی بود تا آیه‌ای وارد قرآن گردد و جزء مصحف رسمی قرار گیرد. یعنی نقل قرآن متواتر نیست و امکان وقوع (1) سوره آل عمران، آیه 140.