حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 8

این امور ادله قاطع و براهین روشن لازم است نه ظنون و اخبار آحاد.

به اضافه اشکالات دیگری که این گونه احادیث دارند از جمله: از حیث دلالت، شرایط صدور، اهداف و منظور از این گونه احادیث و دیگر مسائل که طی این بحث و لو به طور جزئی ان شاء اللّه روشن خواهد گشت.

نقل روایت دلیل بر اعتقاد به مضمون آن نیست‌

از جمله واضحات است که نقل روایتی به معنای اعتقاد راوی به مضمون آن نیست و اگر کسی در کتابش روایتی را که گفته می‌شود دال بر تحریف است آورد، نمی‌توان اعتقاد به تحریف را به وی نسبت داد. و گرنه بایستی بخاری، مسلم، اصحاب صحاح، اصحاب مجامع حدیثی، دیگر ائمه حدیث، عمده فقها و علمای اهل سنت و حتی علمای غیر اهل سنت، از قائلین به تحریف باشند؛ چون که جمیع این افراد، اخبار تحریف را در کتب خویش روایت کرده‌اند و در صحاح خود وارد نموده‌اند. در حالی که مسأله قطعا چنین نیست؛ زیرا که محدث- که بایستی در نقل خود امین باشد و مطمئن به مرویات خود- سعی می‌کند هر چه بیشتر احادیث مورد نظر را با ملاحظه اسنادش در کتاب خود جمع کند بدون آن که در صدد مناقشه در مفهوم احادیث بر آید. محدث این کار را به اهل علم و متخصصین واگذار می‌کند. چون که هیچ گونه اهلیّتی در این زمینه ندارد و نمی‌تواند به طور منطقی روایت را تجزیه و تحلیل کند. و اگر جز این بود لازم می‌آمد تمام راویان و ناقلین اخبار و دیگر مؤلفین به صرف این که چنین اخباری را در کتابهای خود وارد کرده‌اند، به متعارضات و آنچه که مخالف مذهب و معتقداتشان است معتقد باشند! و این حرفی است که هیچ شخص عاقل و منصفی نمی‌زند.

تعصب و افترا

با این حال، «هر دم از این باغ بری می‌رسد» و عده‌ای که خود را منسوب به علم و علما می‌کنند در حالی که از پیروان هوا و هوس می‌باشند این مسأله بدیهی را فراموش کرده، ساز دیگری کوک می‌کنند و ادعا می‌کنند: تبدیل قرآن و افزایش در آنچه از قرآن نبوده است به قرآن و کم شدن مقدار زیادی از قرآن، همه اینها از گذشته تا کنون از اعتقاد امامیه بوده است. و فقط سه نفر این اعتقاد را نداشته‌اند: شریف مرتضی و دو یار او: