حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 87

زمان عمر) «1».

نکته دوّم: عبد الرحمان بن مهدی نقل می‌کند: «عثمان دارای دو خصلت بود که ابو بکر و عمر از این دو خصلت بی‌بهره بودند: الف- از خود پایداری نشان داد تا کشته گردید. ب- مردم را بر یک «مصحف» جمع کرد ...» «2».

عده‌ای از این سخن دچار توهم شده پنداشته‌اند عثمان اوّلین کسی است که قرآن را جمع کرده است لیکن این توهم باطل است و مصحف، قبل از خلافت عثمان وجود داشته است. ولی مردم در قراءت قرآن اختلاف داشته‌اند. و عثمان، مردم را بر مصحف قراءت واحدی از قرآن جمع کرد. بنابراین عثمان اوّلین جمع آورنده قرآن نیست. بلکه اوّلین کسی است که قراءت واحد را جایگزین تعدد قراآت کرد.

مناقشه‌ای در گفته‌های قبل‌

ابو بکر یا عمر را نمی‌توان اوّلین کسی دانست که قرآن را جمع آوری کرد یا نامگذاری نمود. زیرا:

اوّلا: زبان حبشی عربی نیست در حالی که واژه «مصحف» عربی اصیل است.

ثانیا: چرا در نامگذاری قرآن دچار حیرت شدند؟ آیا خداوند این کتاب را قرآن- در مقابل انجیل و تورات- ننامیده بود؟ یا آن را «فرقان» نام ننهاده بود؟ و همچنین آیا خداوند آن را کتاب ... نام نگذاشته بود؟! ثالثا: قبلا ثابت کردیم که مصحف، در زمان پیامبر اکرم- ص- وجود داشته است چرا در زمان آن حضرت- ص- در نامگذاری قرآن دچار حیرت نشدند! و باز قبلا گفتیم که کلمه «مصحف» بارها در سخن پیامبر اکرم- ص- به کار رفته است و ما حدود سیزده موضع را بیان نمودیم. تسمیه ما بین الدفتین به مصحف در زمان خود پیامبر اکرم- ص- می‌باشد.

رابعا: آبیاری- پس از آنکه تسمیه قرآن را به مصحف از مردم و بعد از جمع قرآن دانسته است (و ما به ادله‌ای که گذشت موافق وی نمی‌باشیم)- می‌گوید: «روایات (1) تهذیب تاریخ دمشق، ج 5، ص 136.