حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 88

می‌گویند: عثمان پس از کتابت مصحف در صدد نامگذاری آن برآمد و نهایتا نام مصحف را برگزید. جز این که این سخن نادرست است. چون که مصاحف متعددی قبل از جمع عثمان موجود بودند مانند: مصحف علی- ع- مصحف ابی مصحف ابن مسعود و مصحف ابن عباس «1»».

احتمالا «آبیاری» بین روایت مربوط به ابو بکر و عثمان خلط کرده است. سخن و ادعای وی هم مورد نظر است و محل مناقشه می‌باشد؛ زیرا وجود مصاحف در زمان قبل از خلافت عثمان، دلیل بر نامیدن قرآن به مصحف نمی‌شود.

خامسا: این روایت می‌خواهد تأکید کند که: قرآن پس از وفات پیامبر اکرم- ص- جمع آوری شد. و ما قبلا بطلان این ادعا را دانستیم. و روشن شد که قرآن در زمان پیامبر اکرم- ص- به صورت مجموعه منضبط و مشخصی درآمده بود که از روی آن تلاوت می‌شد و آن را ختم می‌کردند و کاتبان مخصوصی داشت که در حضور حضرت، قرآن را جمع می‌کردند، می‌نوشتند و مردم به آنان «کتّاب الوحی» می‌گفتند: به اضافه آن که جمع کثیری از صحابه برای خود مصاحفی- حسب الامکان- ناقص یا کامل داشتند.

سادسا: ابن سعد به نقل از ابن سیرین می‌گوید: «ابو بکر درگذشت و عمر کشته شد اما هنوز قرآن را جمع نکرده بودند ... «2»» شاید منظور جمع تمام قرآن باشد پس چگونه گفته می‌شود قرآن را جمع کرد و در نامگذاری آن دچار حیرت شد؟!

مصحف ابو بکر چه امتیازاتی داشت؟

عده‌ای در صدد برآمده‌اند که بگویند مصحف ابا بکر امتیازاتی دارد که می‌شود بر آن اطمینان کرد ولی مصاحف دیگر صحابه این چنین نیست مثلا ادعا می‌کنند: ابو بکر اوّلین شخصی بود که قرآن را بر هفت حرف جمع کرد. و ابو بکر در این زمینه دقت نظر را به منتهای درجه رسانده بود. اما مصاحف دیگران مانند مصحف علی- ع- ابی بن کعب و ابن مسعود از این امتیاز برخوردار نبودند و از نظر دقت، ترتیب آیات مجمع علیها، جمع و (1) تاریخ القرآن، ص 101.