حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 9

ابو یعلی میلاد طوسی و ابو القاسم رازی «1».

ابن قاسم می‌گوید: رافضی‌ها بر تکفیر صحابه اتفاق دارند و ادعا می‌کنند: قرآن دگرگون شده است و از طرف صحابه در آن زیاد و کم شده است. «2» و سرخسی از زبان رافضی‌ها نقل می‌کند که آنها می‌گویند: آیات زیادی نازل شده بود که به امامت علی- ع- تصریح می‌کرد ولی این آیات به دست ما نرسیده است «3».

و یا متعصب دیگری را می‌بینیم «4» که قول به تحریف را به طبرسی، کلینی و قمی نسبت می‌دهد. به دلیل این که این بزرگان روایاتی را که گفته می‌شود دال بر تحریف است، در کتب خود روایت کرده‌اند. در صورتی که این روایات یا تفسیرند یا تأویل و یا آن که منظورشان از تحریف، نوع دیگری از تحریف است که به خواست خدا به آن اشاره خواهیم کرد.

بعد همین شخص از نسبت دادن این اعتقاد به اهل سنت ابا می‌ورزد و نمی‌خواهد عین این روش را نسبت به محدثین اهل سنت و علمای اهل ملتش به کار ببرد. با این که آنان چندین برابر احادیث ما در کتب خود حدیث نقل کرده‌اند و احادیث صریحتر و غیر قابل توجیه‌تری را روایت نموده‌اند.

اشاره‌ای به رأی شیعه در باب تحریف‌

شیخ صدوق (متوفی 381 ه- ق) که در کتب خود روایات تحریف را ثبت کرده است از موضع شیعه سخن می‌گوید بدون اشاره به نظریّه مخالفی مانند کلینی و قمی در حالی که چنین اشخاصی اگر مخالف باشند نمی‌شود مخالفتشان را نادیده گرفت.

شیخ می‌گوید: «اعتقاد ما آن است که: قرآن نازل بر محمد- ص- از سوی خداوند همان ما بین الدفتین و قرآن میان مردم است ... تا آن جا که گوید: و هر کس به ما نسبت دهد که ما می‌گوییم قرآن بیش از آنچه موجود است بوده است، دروغگو (1) الفصل، فی الملل و الاهواء و النحل ج 4، ص 182.

(2) الالمام ج 1، ص 33.
(3) اصول سرخسی، ج 2، ص 69.
(4) ر ک: الشیعه و السنه، ص 136. الامام زید، ص 351. و الامام الصادق، ص 331، 327، 334، 335 و 337. هر دو کتاب از ابو زهره است.