هدف حیات زمینی آدم ملک، شیطان، هبوط صفحه 420

مظهر غضب خدا شد - اعم از جن یا انس- در جان خودش ضرر می کند، امّا شایسته است خدا این غضب و مظاهر آن را داشته باشد، وگرنه یک نحوه نقص برای نظام الهی محسوب می شود. پس شیطان و انسان های بد که مظاهر غضب الهی هستند، در واقع وسیله اِعمال یکی از اسماء الهی اند و ناخواسته وسیله کارگردانی اراده حق هستند، اشکال در خودشان است که طوری زندگی خود را انتخاب کردند که مظهر این غضب شدند. ولی آیا بد است که جهان مظاهر غضب داشته باشد؟ مسلّم بد نیست، چون لازمه تعادل جهان است، امّا بد است که من مظهر غضب خدا شوم. بد است که من طوری زندگی را برای خودم انتخاب کنم که قلب من محلّ تجلّی غضب الهی گردد. همان طور که پیامبران خودشان روحیه خدمت به خلق را انتخاب کردند و خود را آماده کردند که برای خود و مردم، مظهر رحمت خدا شوند یک عدّه ای هم با سهل انگاری ها که مرتکب می شوند، مظهر غضب خدا می گردند.

شیطان؛ هادی طالبان اسم غضب الهی

ملاصدرا«رحمه الله علیه» در ادامه می فرماید:

«انبیاء علیهم السلام چون خورشید در طول تاریخ بشر می تابند، ولی همان طور که نور خورشید برای صاحبان چشم بینا مفید است، نور انبیاء هم فقط قلب های طالب را متوجّه حق می کند».

آری؛ نور انبیاء برای قلبی که طالب حق است مفید است، عین همین مسئله در طرف مقابل است، قلبی که نور حق را نمی طلبد، ونور انبیاء برایش مفید نیست، حالا هر قدر هم که برایش زحمت بکشند، نمی تواند آن نور را بگیرد. اگر گفت: «اَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُون»؛ یا فرمود: «خَتَمَ اللهُ عَلی قُلُوبِهِم»؛(1) ای پیامبر! این آدم ها در شرایطی هستند که از نور تو نمی توانند استفاده کنند، چون قلب و شخصیتی را برای خود انتخاب کرده اند که محلّی برای پذیرش چنین تجلیّاتی نیست، بلکه محلّ پذیرش تجلیّات اسم غضب و قهر الهی است.

پس در واقع نور پیامبران علیهم السلام برای کسانی که طالب حقّ اند و چشم دلشان باز است، کاملاً پیداست و به عنوان واقعیتی بسیار واقعی تر از واقعیات عالم محسوس، مورد پذیرش طالبان حق