عزت ملی در پرتو تولید ملی از منظر آیات و روایات صفحه 1

مقدمه

انسان موجودی است سرتا پا نیاز؛ نیاز به خوراک، پوشاک، مسکن، دارو، وسایل حمل و نقل، علم و دانش و مانند آن. خداوند متعال هیچ کدام از نیازهای انسان را به صورت حاضر و آماده در اختیارش قرار نداده است، بلکه آنچه آدمی به آن نیاز دارد، به صورت خام آفریده و او را مکلف کرده است تا مواد خام موجود در طبیعت را با استفاده از علم و فن آوری، به کالای مصرفی برای پاسخ دادن به نیازهایش تبدیل کند. لذا “مال”در فرهنگ قرآن، به منزله ی ستون فقرات فرد و جامعه است که بدون آن انسان قدرت قیام و ایستادگی ندارد.(1) بنابراین جامعه ی تهی دست و فقیر که اهل تولید نیست، مانند فردی است که ستون فقرات ندارد، لذا چنین جامعه ای قدرت قیام و ایستادگی برای حفظ دین خود در مقابل دشمنانش (هوای نفس، شیاطین، مستکبرین و زورگویان) را ندارد و چه بسا به کفر کشیده شود.(2)

همین طور مال به منزله ی خون در بدن، مایه ی حیات فرد و جامعه است و مانند خون که باید در تمام بدن در گردش باشد، باید بین تمام افراد بشر در گردش باشد تا همه، طعم حیات را بچشند.(3)

لذا جامعه ای که مال ندارد، حیات ندارد. بنابراین به حکم عقل و وحی، بر فرد و جامعه لازم است که در تهیه ی آنچه مایه ی قوام و حیات فرد و جامعه است، با تکیه بر کار و تلاش، برای تولید نیازمندی های مصرفی خود، جز به فضل الهی محتاج و نیازمند نباشند.

خصوصاً با توجه به خوی استثمارگری و منفعت طلبی که در بسیاری از انسان های دنیاطلب و مادی گرا وجود دارد، تمام سعی و تلاش مستکبران و استثمارگران، در طول تاریخ بر چپاول و یغماگری ثروت و منابع دیگران بوده و هست تا تمامی کشورها و انسان ها را با سوق دادن به سمت مصرف گرایی و دور نگه داشتن از چرخه ی تولید، وابسته ی به خود نگه دارند. بنابراین همان گونه که در روایات معصومین علیهم السلام از کار و تلاش تعبیر به عزت شده است(4)، تنها راه دستیابی به عزت و قدرت در برابر دنیای استکبار و رسیدن به آزادی و استقلال، در گروِ تکیه بر تولید ملی و کار و تلاش است. بر مبنای این جهات و ده ها نکته ی دیگر است که مقام معظم رهبری”حفظه الله تعالی”، دهه ی چهارم انقلاب را دهه ی «پیشرفت و عدالت» نامیدند و چندین سال است که شعار سال را با محور مسائل اقتصادی نام گذاری می کنند:

سال 13علیه السلام7: نوآوری و شکوفایی.

1- ) سوره ی مبارکه ی نساء، آیه ی 5
2- ) الکافی (ط- الإسلامیه)، ج 2، ص 307
3- ) سوره ی مبارکه ی حشر، آیه ی 7
4- ) الوافی، ج 17، ص 123