عزت ملی در پرتو تولید ملی از منظر آیات و روایات صفحه 154

گذاشته و یا از همدیگر متأثر شده اند، نیز به طور گروهی با هم وارد جهنم می شوند. وقتی در فضای جهنم کنار یکدیگر قرار می گیرند همدیگر را لعن و نفرین می کنند و می گویند: «خدا تو را لعنت کند که مرا گمراه کردی و اگر تو نبودی؛ من منحرف نمی شدم!» بعد رو به

خداوند می کنند و می گویند: «خدایا! این ها ما را به فساد و ابتذال و اعتیاد کشاندند؛ پس آنان را دو برابر عذاب کن!» و خداوند در پاسخ آنان می فرماید: «هر دو گروه را دو برابر عذاب می کنم».

2. سرِّ دو برابر شدن عذاب هر دو گروه، آن است که هر دو مرتکب دو تخلف شده اند:

سرکرده ها و گردانندگان شبکه ها و باندهای فساد و منحرف، هم خود گمراه بودند و هم با انواع حیله ها و ابزارها سعی در به انحراف کشاندن دیگران داشتند.

گروه ها و افراد پیرو نیز، هم گناه کردند و هم به جای اولیای خدا به سراغ دشمنان خدا رفتند، یعنی به جای اجابت دعوت رهبران الهی و فراخوان آن ها مبنی بر حضور در صحنه های اجتماعی و سیاسی، به خواست دشمنان خدا پاسخ دادند؛ مثلاً از شرکت در انتخابات و راهپیمایی ها خودداری کردند و به جای آن در تجمعاتی که خواست دشمن بود شرکت کردند، به جای مسجد به کاباره و مراکز فساد رفتند، به جای استفاده از شبکه های تلویزیونی سالم؛ به سراغ ماهواره های ساخت صهیونیست ها، بهایی ها و وهابی ها رفتند، به جای خرید عروسک مناسب؛ عروسک باربی آمریکایی را خریدند، به جای دوستی با مؤمنین؛ با انسان های فاسد و منحرف دوست شدند، به جای خرید کالای ایرانی با رعایت معیارهای اسلامی؛ کالای خارجی با معیارهای غربی خریدند، به جای بازی های رایانه ای اسلامی؛ به بازی های رایانه ای ساخت دشمن با بهانه ی جذابیت بیشتر روی آوردند و... . چنین کسانی به جای بهره مندی از رحمت الهی، گرفتار عذاب الهی می شوند و به جای آن که راهی بهشت برین شوند؛ سر از جهنم سوزان الهی در می آورند.

چه خوش گفت دهقان سالخورده که ای پسر! به جز از کِشته ی خویش ندرَوی!

89. باربی و تهاجم فرهنگی

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤمِنِینَ علیه السلام: «إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخَالِیَهِ مَا أُلْقِیَ فِیهَا مِنْ شَیْ ءٍ قَبِلَتْه؛

امام علی علیه السلام می فرماید: همانا قلب کودک و نوجوان مانند زمین خالیِ کاشته نشده ای است که آماده ی پذیرش و پرورش هر دانه ای می باشد؛ لذا هر بذر و دانه ای در آن کاشته شود، آن را می پذیرد و به رشد آن می پردازد».(1)