عزت ملی در پرتو تولید ملی از منظر آیات و روایات صفحه 27

جمعیت دارد- اگر بنا بود ما مثل آن روزِ آن ها از نظر گندم محتاج بیگانگان باشیم، برای هر تُن گندمی که به ما می دادند، یک منّت سنگین، یک بار سنگینِ تحقیر بر روی دوش این ملت سوار می شد؛ هر وقت هم که مایل بودند، می توانستند این را قطع کنند؛ اما ملت ما در گندم به خودکفایی رسید. عین همین قضیه باید در بقیه ی محصولات مهم و اساسی غذایی به وجود بیاید؛ در برنج، در روغن، در گوشت، در لبنیات که نیازهای کشور است. باید کشور به دیگران اصلاً محتاج نباشد و مردم کشور بدانند که شما قشر کشاورز و دامدار با غیرت خود، با ایمان خود، با همت خود، غذای آن ها را تأمین می کنید و مردم محتاج این نیستند که از دیگران درخواست کنند؛ هم پول بدهند، هم منّت بکشند، هم دائم تَه دلشان نگران باشد که اگر یک مشکلی به خاطر یک مسأله ی سیاسی و غیره پیش آوردند، چه کنیم؟ کشاورز ایرانی برای ملت ایران امنیت غذایی را تأمین می کند؛ این، افتخار بزرگی است؛ قدر خودتان را بدانید! من این را عرض می کنم برای این که در سرتاسر کشور، جوانان مناطق کشاورزی که گاهی جاذبه ی مشاغل دیگر آن ها را به خود جذب می کند، بدانند که ارزش و کرامت و تأثیر این شغل از اکثر مشاغل دیگر، در زندگی جمعیِ ملتشان بالاتر است و جای گسترش هم دارد.

امروز دیگر آن روزی امروز دیگر آن روزی نیست که یک کشاورز در طول سی، چهل سال همیشه روی یک قسمت از زمین کار کند و یک مشت گندم به دست بیاورد؛ نخیر، امروز فنون جدید، دانش های جدید، تجربه های جدید وارد میدان شده اند. شما می بینید که بازده متوسط چهار تُن گندم را یک انسانِ باهمت، به یازده، دوازده تُن در هکتار می رساند؛ همین کار در برنج، در زیتون و در کُلزا هم شده است. دیگر این طور نیست که منطقه، منطقه ی محدودی باشد. جوان ها وارد بشوند، آموزش های لازم را بگیرند؛ آن هایی که می توانند، تحصیلات لازم را در زمینه ی خاک، آب و مسائل گوناگون کشاورزی ببینند، بعد، به جان این سرزمین پُربرکت بیافتند و برکات الهی را از آن استخراج کنند؛ این کار ممکن است. دستگاه های دیگر هم البته باید کمک کنند».(1)

ب) امنیت در تأمین مواد غذایی

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤمِنِینَ علیه السلام: «شَرُّ الْأَوْطَانِ مَا لَمْ یَأْمَنْ فِیهِ الْقُطَّان؛

امام علیعلیه السلام می فرماید: بدترین وطن ها آن است که شهروندان آن، امنیت نداشته باشند».(2)