- مقدمه 1
- اشاره 5
- اشاره 7
- 2. بر دوش زمین سوار شوید! 9
- 3. خطر کوتاهی در تولید 10
- 4. تولید؛ سیره ی انبیا و ائمه اطهارعلیهم السلام 11
- 5. سیره ی حضرت علی علیه السلام در تولید 12
- 6. لازمه ی وطن دوستی 13
- اشاره 15
- 7. یک: استقلال 16
- 8. دو: آزادی 18
- 9. سه: اسلام خواهی 19
- اشاره 22
- 10. یک: امنیت شغلی 23
- اشاره 25
- 11. دو: الف) امنیت غذایی 25
- ب) امنیت در تأمین مواد غذایی 27
- 12. سه: امنیت دارویی 28
- 13. چهار: امنیت نظامی 29
- 14. پنج: امنیت در تأمین انرژی هسته ای 31
- 15. بهترین کالای مصرفی 33
- اشاره 35
- 16. تکیه بر دست رنج خود در تأمین معیشت 36
- 17. سربار دیگران نبودن 37
- 18. تأمین معیشت خانواده 39
- 19. کسب درآمد از راه حلال 41
- 20. اشتغال؛ مانع فساد 43
- اشاره 44
- 21. لزوم حمایت از تولید ملی 45
- 23. لزوم نظارت بر تجار و صنعت گران 47
- 24. نظارت بر قیمت ها و کنترل آن 48
- 25. جلوگیری از انحصارگرایی اقتصادی 50
- 27. مدیریت بحران های اقتصادی 54
- 28. نظارت بر واردات 57
- 29. وارد کردن کالاهای واسطه ای 58
- 30. ایجاد روحیه ی خود کنترلی در بازاریان 60
- 31. برخورد قضایی با مفسدین اقتصادی 62
- 33. برخورد قضایی با محتکرین 64
- اشاره 66
- اشاره 68
- 35. پیشگام بودن اولیای خدا در سرمایه گذاری اقتصادی 70
- 36. لزوم سرمایه گذاری اقتصادی 71
- 37. سه نوع هزینه 72
- 38. سرمایه گذاری اقتصادی برای فرداهای دنیا 73
- 39. سرمایه گذاری اقتصادی؛ ذخیره ای برای آخرت 74
- 40. سرمایه گذاری اقتصادی؛ از مصادیق انفاق در راه خدا 76
- 41. عبادت بودن سرمایه گذاری اقتصادی 77
- 42. سرمایه گذاری اقتصادی؛ از مصادیق شکر نعمت 78
- 43. جلب خشنودی خدا 81
- 44. آبادانی آخرت 82
- ب: بایسته های فرایند تولید 83
- 45. شروع کار با راز و نیاز با خدا 83
- 46. تولید کالاهای مورد نیاز جامعه 85
- 47. رعایت کیفیت در تولید 86
- 48. رعایت کیفیت؛ خواسته ی رهبران دینی 87
- 49. نقش رعایت کیفیت در احساس رضایت از زندگی 88
- 50. فواید تولید کالای با کیفیت 89
- 51. زیبایی ظاهری 90
- 52. کمک به گسترش ارزش ها 91
- 53. خودداری از کمک به هنجار شکنان 93
- 54. تولید بر پایه ی علم و تخصص 94
- 55. به کارگیری نیروی کار متخصص 95
- 56. رعایت حق کارگر 97
- 57. عمل به تعهدات در برابر نیروی کار 98
- 58. عمل به تعهدات در برابر ارباب رجوع 99
- اشاره 100
- 60. تبلیغ و معرفی کالا 102
- 64. پرهیز از بالابردن قیمت ها به صورت ساختگی 106
- 65. حرمت سودهای ناعادلانه 107
- اشاره 110
- 66. توجه به ارزش کارگری 111
- 67. مانند مجاهد راه خدا 112
- 68. وجدانِ کاری کارگران 113
- 69. نمودهای عملیِ وجدانِ کاری 115
- 70. رعایت مقررات و وظایف 116
- اشاره 119
- اشاره 121
- 73. خرید مستقیم از تولیدکننده 123
- 75. پرهیز از داد و ستد با انسان های آلوده 127
- 76. تحریم خرید کالای دشمنان؛ تحریم در مقابل تحریم 130
- 77. برائت عملی از دشمنان خدا 131
- 78. مقاومت و خویشتن داری 133
- 79. قطع رابطه ی اقتصادی با مستکبران 135
- 80 . تحریم اقتصادی صهیونیسم 137
- 81. تحریم اقتصادی سعودی های وهابی 139
- 82. آنتن ماهواره 142
- 84. تشبّّه به دشمن 145
- 83. نماد فرهنگی دشمنان و گروه های انحرافی 147
- 85. کروات و پاپیون 148
- 86. مُد پرستی 149
- 87. تیرهای شیطان 151
- 88. خطر جابه جایی 153
- 89. باربی و تهاجم فرهنگی 154
- 90. کالاهای قاچاق 156
- یک: علما و تولید ملی 160
- دو: مسئولان و تولید ملی 163
- سه: نمایندگان مجلس و تولیدملی 165
- چهار: خیانت سلسله ی پهلوی به تولیدملی 167
- یک: ما می توانیم! 172
- دو: از شاگردی تا استادی 172
- سه: جایگاه اول در سطح منطقه 174
- چهار: باش تا صبح دولتت بدمد! 175
26. نظارت ویژه بر فعالیت اقتصادی اقلیت ها
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤمِنِینَ علیه السلام: «لَا یَنْبَغِی لِلْمُسْلِمِ أَنْ یَدَعَ ذَلِکَ فِی أَیْدِی أَعْدَاءِ الْإِسْلَامِ فَیَکُونَ شَوْکَهً عَلَیْه؛
امام علی علیه السلام
می فرماید: به مال احدی از مردم؛ چه مسلمان نمازگزار و چه غیرمسلمانی که در پناه اسلام است، دست درازی نکنید! مگر اسب و سلاحی که علیه اسلام به کار گرفته شود؛ زیرا سزاوار مسلمان نیست که اسب و سلاح را در دست دشمنان اسلام واگذارد تا موجب شوکت ایشان بر ضد او شود».(1)
پیام ها و نکته ها
1. بر اساس تعلیل حضرت که می فرمایند: وجود سلاح نظامی در دست دشمنان اسلام، سبب شوکت آنان بر مسلمین می شود؛ می توان گفت هر چیزی که سبب شوکت کفار بر مسلمین شود، همین حکم را دارد و از جمله این موارد؛ وابستگی اقتصادی به دشمنان به ویژه در کالاهای اساسی است.
2. حضرت علی علیه السلام در دوران حکومتش، اهل ذمه (کفاری که با رعایت شرایطی در کشور اسلامی زندگی می کنند) را از ورود به برخی شغل های حساس مانند صرافی ها که نقش مهمی در مبادلات پول های خارجی با داخلی و بالعکس داشتند، منع می کردند؛ زیرا حضرت مایل نبودند که یکی از شریان های مهم اقتصادی، در اختیار کسانی باشد که به گونه ای دلبسته بیگانگان هستند و نمی توانند امانتدار مصالح امت اسلام باشند.(2) بنابراین اقلیت های دینی که در مملکت اسلامی به عنوان شهروند ایرانی زندگی می کنند، ضمن حفظ آزادی در دینی که دارند و می توانند مانند سایر شهروندان ایرانی، برای کسب معیشت و تأمین نیازمندی های زندگی خود به کار و تلاش مشغول گردند، نباید متصدی اموری شوند که زمینه ی سلطه ی آنان را بر مسلمین فراهم می سازد یا ممکن است در مقاطع حساسی با دشمنان اسلام همنوا شوند و با همدستی دشمنان بیرونی، بحران های اقتصادی و مالی را بر کشور تحمیل کنند.
27. مدیریت بحران های اقتصادی
«قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِینَ دَأَباً فَمَا حَصَدُّتُم فَذَرُوهُ فِی سُنبُلِهِ إِلَّا قَلِیلاً مِّمَّا تَأْکُلُُونَ ثمُ َّ یَأْتیِ مِن بَعْدِ ذَالِکَ سَبْعٌ شِدَادٌ یَأْکُلنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهَُنَّ إِلَّا قَلِیلاً مِّمَّا تُحصِنُونَ؛
گفت: هفت سال با جدیّت زراعت می کنید و آنچه را درو کردید، جز کمی که می خورید، در خوشه های خود باقی بگذارید!- و ذخیره نمایید!- پس از آن، هفت سال سخت - و خشکی
1- ) نهج البلاغه، ترجمه ی انصاریان، ص 675؛ نهج البلاغه (للصبحی صالح)، ص 425
2- ) دانشنامه ی امام علی علیه السلام، ج 7، ص 523