عزت ملی در پرتو تولید ملی از منظر آیات و روایات صفحه 77

می گردد؛ زیرا احساس عزت، شخصی را که کار کرده و از این راه، کسب درآمد می نماید، همراهی می کند ولی شخصی که صدقه یا قرض الحسنه دریافت می کند، همواره احساس شرمساری دارد.(1)

41. عبادت بودن سرمایه گذاری اقتصادی

11775- قَالَ جَبرئیلُ علیه السلام: «یا محمّدُ! لَو کانَت عِبادَتُنَا عَلَی وَجهِ الأرضِ لَعَمِلْنا ثَلاثَ خِصالٍ : سَقیَ المَاءِ لِلمُسلِمینَ، وَ إغاثَهَ أصحابِ العِیالِ، وَ سَترَ الذُّنوبِ؛

جبرئیل علیه السلام فرمود: ای محمد! اگر قرار بود ما در روی زمین عبادت کنیم، سه کار می کردیم: آب دادن به مسلمانان، کمک کردن به مردان عیال وار و پوشاندن گناهان[دیگران]».(2)

پیام ها و نکته ها

1. هدف از خلقت انسان، عبادتِ خداست. عبادت یعنی نهایت خضوع و خشوع در برابر خداوند متعال یعنی؛ هدف ما در تمام کارها جلب رضایت و خشنودی خداوند باشد. بنابراین انجام هر کاری که مطلوب و محبوب خداوند است اگر به همین نیّت انجام گیرد عبادت است.(3)

استاد قرائتی”حفظه الله تعالی” نیز می فرمایند: «معنای عبادت یعنی؛ آدم کاری کند که رنگش رنگ الهی باشد...

لذا اگر کسی کاسبی بکند، برای این که من کار می کنم؛ کارگری هستم، کارمند هستم، استاد هستم، قالی می بافم، بنایی می کنم، مهندس هستم، استاد دانشگاه هستم، هر کس ... برای این که خدا این کار را دوست دارد، برای این که خرج خودم را دربیاورم، خرجی زن و بچه ام را در بیاورم و نیاز به جامعه نداشته باشم، بار بر جامعه نباشم؛ همین کار هم عبادت است.(4) ایجاد اشتغال با سرمایه گذاری اقتصادی، یکی از بهترین مصادیق خدمت به خلق خدا و انفاق در راه خداست که اگر با این هدف انجام شود، عبادت است.

آیت الله جوادی آملی”حفظه الله تعالی” نیز دراین باره می فرمایند: «هدف – از- آفرینش- انسان- همان است که انسان خداوند را عبادت کند؛ نه غیر او را و انسان جز عبادت کار دیگری ندارد. عبادت صبغه ی الهی کار بشر است که بخشی از آن به صورتِ نماز، روزه، حج و مانند آن ظهور دارد و بخش دیگر آن به صورت تلاش در تولید و قناعت در مصرف، تا نیاز جامعه ی بشری به طور کلی بر طرف شود. چنین انسانی، خواب و بیداری وی رنگ معنوی دارد؛ زیرا می خوابد که

1- ) برگرفته از درس تفسیرآیت الله جوادی آملی ”حفظه الله تعالی”، سوره ی مبارکه ی توبه، آیه ی 34؛ جوان و اقتصاد زندگی، ص 101
2- ) میزان الحکمه، ج 7، ص 16
3- ) مظفر، اصول فقه، ج 1، ص 272
4- ) قرائتی؛ برنامه ی درس هایی از قرآن، سال 89، ص 1