عزت ملی در پرتو تولید ملی از منظر آیات و روایات صفحه 83

برای زندگی آخرتم از قبل چیزی فرستاده بودم!»(1)

ولی کسی که آخرت را هدف قرار داده و از دنیا در راستای آخرت استفاده کرده؛ یعنی ثروت و امکاناتش را در راهی مصرف نموده که خداوند برای آن پاداش آخرتی در نظر گرفته است، شاد و خندان(2) و با دستی پُر، به سوی بهشت روانه می شود(3) و از این جهت

که توانسته از داده های خدا، در راه جلب خشنودی او و کسب آخرت استفاده کند و نتیجه اش ورود به بهشت شده؛ شکر و سپاس خدای را به جا می آورد.(4)

2. در نظام سرمایه داری غرب، ثروتمندان و صاحبان سرمایه، با کنار نهادن اصول اعتقادی و اخلاقی فقط به فکر کسب درآمد بیشتر همراه با هزینه ی کمتر، از هر راهی و به هر قیمتی هستند؛ مانند: توسعه ی منهای عدالت، جذب نیروی کار ارزان با حقوق کمتر - مثل خانم ها- ، کم کردن از حقوق کارگر به بهانه های واهی، ترویج مصرف گرایی، کم فروشی و گران فروشی، تجارت مواد مخدر و مشروبات الکلی، تجارت سکس و...؛ زیرا هدف نهایی آنان انباشت بیشتر ثروت به همراه کسب لذت مادی افزون تر در همین دنیاست. آنان در مقابل محرومان احساس مسئولیتی ندارند، به انفاق در راه خدا، خدمت به خلق خدا، توشه برداری برای آخرت، رعایت حق دیگران، دستگیری از محرومان و... اعتقادی نداشته و همه ی این ها را ضد توسعه می دانند؛ چرا که فقط به منافع زودگذر دنیوی می اندیشند.

ولی سرمایه گذار و تولید کننده ی مسلمان که معتقد به مبانی اعتقادی و اخلاقی است و هدف زندگی را جلب رضایت و خشنودی خداوند و توشه برداشتن برای آخرت می داند، فعالیت های اقتصادی خویش را در قالب آن چیزی تنظیم می کند که سبب خوشایندی خداوند و آبادانی آخرت می شود. تولید بیشتر همراه با قناعت در مصرف، دستگیری از نیازمندان در قالب وقف، انفاق و صدقه، ایجاد فرصت های شغلی و به کارگیری نیروی کار با حقوق مکفی، پرداخت خمس و زکات، ساخت مراکز مذهبی، علمی، درمانی و آموزشی و... رفتارهای معمولی یک مسلمان به هنگام برخورداری از درآمد مکفی است؛ چون او بیش از آن که به منافع زودگذر مادی و دنیوی بیاندیشد، به منافع پایدار و همیشگی اخروی می اندیشد.

ب: بایسته های فرایند تولید

45. شروع کار با راز و نیاز با خدا

1- ) سوره ی مبارکه ی فجر، آیه ی 24
2- ) سوره ی مبارکه ی غاشیه، آیه ی 8
3- ) سوره ی مبارکه ی زمر، آیه ی 73
4- ) سوره ی مبارکه ی یونس، آیه ی 10