مهدی باوری در کودکان صفحه 133

گفتار یکم: معناشناسی

اشاره

برای معناشناسی«الگونمایی مهدوی»، نخست لازم است سه واژه «الگو»، «اسوه»، «تقلید» و همچنین «الگوی مهدوی» تبیین شوند.

تصویر

یک . الگو و اسوه

در فرهنگ لغت فارسی، برای «الگو» معانی متعددی همچون مُدل، سرمشق، مقتدا، اسوه، مثال، نمونه (1) و طرح (2) و برای «اسوه» نیز پیشوا، مقتدا، (3) پیشرو، الگو و سرمشق بیان شده است. (4) به نظر می رسد، الگو به لحاظ لغوی، اعمّ از اسوه باشد، زیرا اسوه تنها نسبت به انسان مطرح می گردد.

«اسوه» (به فتح و ضمّ همزه) در اصل، واژه ای عربی از ریشه ی «اس و» به معنای مقتدا بودنِ کسی و اقتدا کردن به او است؛ به این معنا که فردی از فعل و عمل کسی پیروی کرده و او را پیشوا قرار دهد، (5) همچنین مثل او باشد و راضی به آنچه او راضی است. (6) افزون بر معنای مصدری، به خودِ مقتدا نیز اسوه اطلاق می گردد. (7) البتّه معانی

1- دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج3، ص3248.
2- معین، محمّد، فرهنگ فارسی معین، ج1، ص342، ذیل واژه «اسوت».
3- همان، ص276.
4- عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ص146.
5- فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج7، ص333.
6- ابن منظور، محمّدبن مکرم، لسان العرب، ج14، ص35.
7- قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج2، ص87.