درسنامه پیش گیری از جرم (درسنامه تدبیرهای اسلامی ) صفحه 153

نامی انتخاب کند و یا معلّمی پیدا شود؛ در مورد ازدواج نیز نباید دست روی دست گذاشت تا خود به خود انجام شود.(1)

مهریّه

یکی از سنّت های پسندیده اسلامی، مهریّه است. مهریّه، هدیه ای از طرف مرد به زن و نشانه صداقت اوست و ریشه قرآنی دارد. خدای حکیم فرمود:

{ وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَهً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْ ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنیئاً مَریئاً}(2)

و مَهرِ زنان را به عنوان هدیه ای از روی طیب خاطر به ایشان بدهید؛ و اگر به میل خودشان چیزی از آن را به شما واگذاشتند، آن را حلال و گوارا بخورید.

استاد مطهّری به چند نکته ظریف در این آیه کریمه اشاره می کند: اولاً، با نام صدُقه (به ضمّ دال) یاد کرده است نه با نام مهر. صدُقه از ماده صدق است و بدان جهت به مهر صداق یا صدُقه گفته می شود که نشانه راستین بودن علاقه مرد است. بعضی مفسّرین مانند صاحب کشّاف

به این نکته تصریح کرده اند؛ همچنان که بنا به گفته راغب اصفهانی در مفردات غریب القرآن علّت اینکه صدَقه (به فتح دال) را صدقه گفته اند این است که نشانه صدق ایمان است.