- سخن مجمع 1
- اشاره 3
- اشاره 13
- اشاره 13
- طلحه 13
- طلحه با پیامبر 14
- طلحه با ابوبکر 15
- طلحه در زمان عمر 17
- طلحه با عثمان 19
- مروان و خونخواهی عثمان 23
- اشاره 24
- زبیر 24
- زبیر از دید عمر 26
- موضع عثمان در برابر زبیر 27
- تذکر امیر المؤمنین علیه السلام 28
- پایان کار زبیر 31
- طلحه و زبیر زیر ذرهبین 34
- اشاره 36
- عایشه در زمان عثمان 36
- در سومی اشتباه کردی 40
- عایشه با امیر المؤمنین علیه السلام 43
- شادی و نواختن دف 46
- سجدۀ شکر 49
- آغاز خیانت و پیمان شکنی 50
- ناکثان به حرکت در میآیند 55
- دو موضع متفاوت 59
- حفصه و عایشه؛ نبرد مشترک 61
- سگهای حَوأب 63
- قیام برای اصلاح 74
- جنگ جمل اصغر 77
- نامۀ مادری به فرزندش 79
- عایشه فرماندهی میکند 80
- اتمام حجت با سپاهیان جمل 81
- مسلم، اسمِ با مسمّی 83
- گویا مقدار بیت المال را میدانست 94
- بخشی از خطبۀ امام در بارۀ سران جمل 95
- ایثار 95
- درستیِ کلام رسول خدا 96
- اشاره 98
- دعوت به بیعت و فرمانبرداری 99
- خریدن دین و وجدان 101
- وای بر کمفروشان 108
- معاویه 113
- دشمنی و کینۀ معاویه با پیامبر 116
- تمام همت معاویه ریاست و حکومت بود 118
- پستی و حقارت 121
- عمرو بن عاص 122
- پیامبر از سرِ هوس سخن نمیگوید 128
- قهرمانی که عورتش سلاحش بود 132
- ابوموسی اشعری 134
- ابوموسی مردم را از یاری علی باز میدارد 138
- مغلوب خود شد 144
- اشعری در کلام علی علیه السلام 146
- شیخ جاهطلب 149
- دلهای شبیه به هم 150
- علی علیه السلام در مسیر صفین 151
- اخلاق کریم 155
- تبلیغات گمراهکننده، دعوت به تباهی 157
- اشخاص بیسابقه با پسر هند 162
- به نامی بخوانشان که خدا نامیده 166
- قضیّۀ حکمیت 178
- صلح حدیبیّه تکرار میشود 184
- نمایش زیبای سگ و الاغ 188
- راستیِ سخنِ پیامبر 191
- اشاره 193
- نادانی و جدل 199
- قباحت و زشتی 204
- سخن پیامبر صلی الله علیه و آله، سخن حق 217
- روایات برگزیده 221
- پاسخی گذرا به سخنی نادرست 227
- آرا و عقاید ابن ابیالحدید 228
مارقان (از دین برگشتگان)
اشاره
این نام را نیز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بر این گروه نهاده است؛ چنانکه اخبار و احادیث بسیاری بر این معنا دلالت دارند که برخی از آنها متظافر، برخی مستفیض و بعضی متواتر هستند و این خود، از معجزات و اخبار غیبیِ واضح و آشکار آن حضرت است.
در اینجا برخی از این روایات را نقل میکنیم؛ از جمله این روایت شریف که آن حضرت فرمود: أمَا إنَّهُ سَتَمْرَقُ مَارِقَهٌ یَمْرَقُونَ مِنَ الدِّینِ مُرُوقَ السَّهْمِ مِنَ الرَّمْیَهِ ثُمَّ لا یَعُودُونَ إلَیْهِ حَتَّی یَرْجِعَ السَّهْمُ عَلَی فُوقِهِ، یَقرَؤُنَ الْقُرْآنَ لا یُجَاوِزُ تَرَاقِیهِمْ، یُحْسِنُونَ الْقَولَ وَ یُسِیؤُنَ الْفِعْلَ؛ فَمَنْ لَقِیَهُمْ فَلْیُقَاتِلْهُمْ ! فَمَنْ قَتَلَهُمْ فَلَهُ أفْضَلُ الْأجْرِ، وَ مَنْ قَتَلُوهُ فَلَهُ أفْضَلُ الشَّهَادَهِ، هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّهِ، بَرِئَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْهُمْ، یَقْتُلُهُمْ أوْلَی الطَّائِفَتَیْنِ بِالْحَقِّ.(1)
آگاه باشید؛ گروهی خواهند آمد که همچون تیری که از چلۀ کمان رها شود از دین حق بیرون میروند و به سوی دین باز نمیگردند مگر وقتی
1- - کنز العمّال/حدیث 31216.