رسول خدا صلی الله علیه و آله راست گفت صفحه 59

سلمه گفت: خود دانی. و عایشه از نزد او رفت و اُمّ سلمه آنچه را از عایشه شنیده بود در نامه­ای برای علی علیه السلام نوشت.(1)

دو موضع متفاوت

ابن ابی­الحدید در جلد 6 صفحه ی 219 می­نویسد: هشام بن محمد کلبی در کتاب الجمل روایت کرده است که: اُمّ سلمه از مکه نامه­ای به علی علیه السلام نوشت که در آن آمده بود: ْفُسُهُمْ اما بعد، طلحه و زبیر و پیروانشان که راه گمراهی می­پویند قصد دارند که عایشه را به بصره ببرند و عبدالله بن عامر بن کریز نیز با آن­ها است. آن­ها چنین تظاهر می­کنند که عثمان مظلومانه کشته شده و آن­ها به خونخواهی او برخاسته­اند. خداوند به حول و قوّۀ خود شر آن­ها را کفایت خواهد نمود. اگر نبود که خداوند ما (زنان پیامبر) را از خروج و دخالت در مسایل اجتماعی نهی فرموده و بر لزوم خانه نشینی ما فرمان داده است، قطعاً برای یاری تو خروج می­کردم. حال، به جای خود پسرم عمر بن ابی­سلمه را به سویت می­فرستم؛ سفارش خیر مرا در بارۀ او بپذیر.(2)