آرامش بهشتی در پرتو اصلاح الگوی مصرف صفحه 66

«5»برآوردن حوائج

الف) اهمّیّت و پاداش برآوردن نیازهای دیگران

1 - عن رجل من حلوان قال:

کنت أطوف بالبیت، فأتانی رجل من أصحابنا فسألنی قرض دینارین، وکنت قد طفت خمسه أشواط، فقلت له اتمّ اسبوعی ثمّ أخرج، فلمّا دخلت فی السادس اعتمد علیَّ أبوعبداللّٰه علیه السلام ووضع یده علی منکبی. قال: فأتممت سبعی و دخلت فی الآخر لاعتماد أبی عبداللّٰه علیه السلام علیَّ، فکنت کلّما جئت إلی الرکن أومأ إلیَّ الرّجل.

فقال أبوعبد اللّٰه علیه السلام : مَن کان هذا یؤمی إلیک؟

قلت: جعلت فداک هذا رجلٌ من موالیک، سألنی قرض دینارین، قلت: اتمّ اسبوعی وأخرج إلیک، قال:

فدفعنی أبو عبداللّٰه علیه السلام وقال:

1 - مردی از اهل حلوان می گوید: دور کعبه طواف می کردم که یکی از یاران ما به نزدم آمد و از من دو دینار قرض خواست. این در حالی بود که من پنج دور از طواف را انجام داده بودم. به او گفتم دور هفتم را به پایان می رسانم و بعد می آیم. چون وارد دور ششم شدم امام صادق علیه السلام بر من تکیه داد و دست خود را بر شانه ام گذاشت. من دور هفتم را به پایان بردم، ولی به دلیل تکیه دادن امام صادق علیه السلام بر من، وارد دور بعدی شدم؛ پس هرگاه به رکن می رسیدم آن مرد به من اشاره می کرد.

امام صادق علیه السلام فرمود: آن مرد که به سویت اشاره می کند کیست؟

عرض کردم: فدایت شوم! از دوستداران شما است که دو دینار قرض از من می خواهد و به او گفتم دور هفتم را به پایان می برم و به نزدش می روم. امام صادق علیه السلام مرا هُل داد و فرمود: