- پیشگفتار 1
- مقدمه 3
- بیان مسئله و تعیین قلمرو آن 5
- فصل اول: مفاهیم و کلیات 7
- اشاره 7
- معنای لغوی 8
- اشاره 8
- معنای اصطلاحی 8
- 1. صاحب الزمان 8
- اصطلاحات و واژه شناسی 8
- گفتار اول 8
- معنای اصطلاحی 9
- 2. آخرالزمان 9
- معنای لغوی 9
- معنای لغوی 10
- 3. مهدی 10
- معنای لغوی 11
- معنای اصطلاحی 11
- معنای اصطلاحی 11
- 4. مهدویت 11
- معنای لغوی 12
- معنای اصطلاحی 12
- 5. اجتماع 12
- معنای لغوی 13
- 6. جامعه 13
- معنای اصطلاحی 13
- الف) انواع جوامع 15
- گفتار دوم 15
- اشاره 15
- بیان انواع جوامع 15
- اشاره 15
- 2. جامعه در حال رشد 16
- 1. جامعه مرده 16
- 3. جامعه ایده آل 17
- اشاره 20
- ب) چرایی و ضرورت الگوبرداری از جامعه مهدوی 20
- ادله جواز اقتدا به سیره مهدوی 21
- تعریف سیره و وجه دلالت آن 21
- فصل دوم: ویژگی ها و ابعاد جامعه آخرالزمان 25
- اشاره 25
- چیستی آخرالزمان 29
- گفتار اول 34
- اشاره 34
- وضعیت فرهنگی و اعتقادی جامعه آخرالزمانی 34
- 1. ویژگی اخلاقی و تربیتی 34
- 2. ویژگی دینی و تبلیغی 38
- 3. ویژگی علمی و فکری 49
- برخی از ویژگیهای جاهلیت الاولی 50
- برخی ویژگیهای جاهلیت مدرن 50
- جمع بندی 53
- 2. تزلزل حکومت ها 54
- وضعیت سیاسی اجتماعی جامعه آخرالزمان 54
- اشاره 54
- 1. عدم توفیق حکومت های مختلف 54
- گفتار دوم 54
- الف) ویژگی های سیاسی 54
- 3. استبداد حکومت ها 55
- 4. نا امنی و کشتارها 57
- 5. وقوع اختلافات و آوارگی شیعیان 59
- ب) ویژگی های اجتماعی 61
- 2. گسیختن روابط انسانی 61
- 1. طرد صلحا 61
- 3. رشد جهالت و دنیاپرستی 63
- 4. خودخواهی(فردگرایی) و عدم توجه به مشکلات بقیه افراد جامعه 64
- 5. گسستن روابط خانوادگی 64
- 6. انگیزه های غیرانسانی و سودجویانه در روابط اجتماعی 65
- جمع بندی 66
- گفتار سوم 67
- وضعیت اقتصادی جامعه آخرالزمان 67
- اشاره 67
- 1. ویژگی های تولیدی و عمرانی 68
- 2. ویژگی های توزیعی 72
- 3. ویژگی های مصرفی 75
- جمع بندی 77
- فصل سوم: ویژگی ها و ابعاد جامعه مهدوی 79
- اشاره 79
- عصر ظهور 80
- 1. ویژگی اخلاقی و تربیتی 82
- گفتار اول 82
- ویژگی فرهنگی اعتقادی 82
- اشاره 82
- 2. ویژگی دینی و تبلیغی 86
- 3. ویژگی علمی و فکری 90
- جمع بندی 94
- وضعیت سیاسی اجتماعی 95
- الف) ویژگی های سیاسی 95
- 1. تشکیل حکومت فراگیر جهانی 95
- گفتار دوم 95
- اشاره 95
- 2. مدیریت انقلابی و شایسته سالاری دینی 97
- 3. مساوات در برابر قانون 97
- 4. امنیت فراگیر 98
- 5. قانونمندی کامل 100
- 1. عدالت اجتماعی 101
- ب) ویژگی های اجتماعی 101
- 2. عدالت و پیشرفت های قضائی 103
- 3. حیات مجدد اجتماعی 104
- 4. رفاه اجتماعی 105
- 5. حفظ و ارتقاء محیط زیست 107
- جمع بندی 111
- ویژگی های اقتصادی 112
- گفتار سوم 112
- اشاره 112
- 1. ویژگی های تولیدی و عمرانی 113
- اشاره 113
- 2. ویژگی های توزیعی و اصلاحی 119
- 3. ویژگی مصرفی 121
- جمع بندی 124
- فصل چهارم: وجوه الگو گیری و زمینه سازی جامعه آخرالزمانی از جامعه مهدوی 125
- اشاره 125
- اشاره 126
- گفتار اول 126
- نقد جامعه آخرالزمانی 126
- اشاره 127
- یکم. شبیخون فرهنگی 127
- دوم. رواج لذت پرستی و بی حجابی 131
- سوم. شیوع گسترده مفاسد اخلاقی 132
- چهارم. بحران معنویت و گریز از دین 135
- اشاره 136
- الف) نقد وضعیت سیاسی 137
- ب) نقد وضعیت اجتماعی 138
- اشاره 147
- الف) چگونگی تولید ثروت (رشد اقتصادی پایدار)در جامعه آخرالزمانی 147
- اشاره 147
- نقض شاخص های عدالت اقتصادی مهدوی در جامعه آخرالزمانی 147
- 1. فراموشی مالکیت الهی 148
- ب) چگونگی توزیع ثروت در جامعه آخرالزمانی 149
- اشاره 149
- 2. معاملات حرام و شیوع ربا در معاملات 149
- 2. زیاده خواهی 150
- 1. ترک تکافل و عدم حمایت از اقشار ضعیف جامعه 150
- ج) چگونگی مصرف ثروت در جامعه آخرالزمانی 151
- اشاره 151
- 1. ترک زهد و ساده زیستی 151
- 2. رواج بت پرستی مدرن 152
- جمع بندی 153
- اشاره 153
- بعد اقتصادی 153
- بعد فرهنگی 153
- بعد سیاسی 153
- گفتار دوم 154
- اشاره 154
- بیان تمایزات و وجوه برتری جامعه صاحب الزمان 154
- اشاره 157
- الف) بیان تمایزات و وجوه اختصاصی جامعه مهدوی 157
- 1. حاکمیت امام معصوم 157
- 2. عمل بر اساس علم غیبی و حکم طبق باطن امور 158
- 3. شدت عمل و سخت گیری بر مخالفان 158
- 4. اجازه استفاده از امور ماورایی و داشتن نیروهایی ویژه 158
- ب) وجوه الگوگیری و برتری جامعه مهدوی 159
- 5. منابع مالی نامحدود برای اداره جامعه 159
- وجوه الگوگیری در بعد فرهنگی _ اعتقادی 159
- اشاره 159
- 1. بازیابی کرامت آدمی 160
- 2. حاکمیت ارزش های اخلاقی 161
- 3. نهادینه کردن فرهنگ ساده زیستی و دوری از تجملات و فخر فروشی 162
- 4. تلاش و استقامت در راه رسیدن به هدف 163
- 5. احیای دوباره اسلام، قرآن و سنت نبوی 164
- 6. تلاش برای حاکمیت عقل بر هوای نفس 165
- 7. تلاش برای ایجاد جامعه و فرهنگ قرآنی 166
- 8. برجسته کردن ماهیت عبادی انسان 167
- اشاره 168
- وجوه الگوگیری در بعد سیاسی اجتماعی 168
- 1. وفاق ملت ها و امتها 168
- 2. پرورش افراد مستعد 169
- 4. گسترش عدالت اجتماعی 170
- 3. پناهی برای مردم 170
- اشاره 172
- جلب خشنودی مردم و حفظ ارتباط مردمی 172
- 1. باز پس گیری حقوق مستضعفان از مفسدان اقتصادی و اجتماعی 173
- 2. نظارت دقیق و با شدت و حدت لازم بر عملکرد کارگزاران 174
- 3. شایسته سالاری و عزل کارگزاران غیر صالح 174
- 4. بی نیاز کردن مردم با معنویات 175
- 5. تلاش برای عمران و آبادی جامعه 175
- 6. حمایت از اقشار ضعیف و آسیب پذیر 176
- وجوه الگوگیری در بعد اقتصادی 177
- اشاره 177
- 1. سامان دهی اقتصاد 177
- 2. عدالت اقتصادی 178
- 3. تلاش برای ایجاد رفاه اقتصادی با محوریت ایمان به خدا 180
- 4. ایجاد اشتغال 181
- 6. گرفتن مالیات و بازگرداندن اموال غصب شده به صاحبان آنها 182
- 7. مبارزه با سرمایه داری و ایجاد شکاف طبقاتی 182
- 5. تلاش برای بهره برداری بهتر از منابع طبیعی برای ارتقای سطح کیفی زندگی 182
- جمع بندی و پیشنهادها 183
- فهرست منابع 187
- اشاره 187
- نرم افزارها 194
- نشریات و مجلات 194
می پردازیم که می توان با الگو گرفتن و عمل به آنها ، هویت افراد و جامعه را در ابعاد مختلف ارتقاء داد و زمینه رشد جامعه آخرالزمانی در بعد فرهنگی _ اعتقادی را فراهم کرد.
1. بازیابی کرامت آدمی
بر اساس آموزه های اندیشه مهدویت، اوج بالندگی و شکوفایی نهایی کرامت آدمی را در روزگار ظهور مشاهده می کنیم. این مطلب در روایات اشاره شده: «خداوند به وسیله حضرت مهدی؟عج؟ ذلت را از گردن های شما بر می دارد». (1)
و در آن زمان، انسان، به فطرت پاک خویش، آزادی واقعی و تکامل خرد دست می یابد. که علاوه بر آثار مفید اخروی، رفاه و آبادانی دنیا را نیز در پی دارد. همچنین در این عصر، آدمی با کسب تقوای الهی، به کرامت اکتسابی دست یافته و با رعایت قوانین اسلام و احترام آدمیان به یکدیگر به کرامت اجتماعی دست می یابد. کرامت نفس، پایه و محور همه تعلیمات اخلاقی است؛یعنی محترم شمردن نفس برای دوری از گناهان و مفاسد؛چنانکه حضرت علی؟ع؟ می فرماید: «آنکه در خود احساس کرامت کند، مخالفت با شهوات حیوانی برای او آسان می گردد». (2)
از نگاه قرآن، کرامت انسان اصل مهم آفرینش و تنیده در سرشت آدمی است. خداوند متعال می فرماید: {وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنْ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَی کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً}؛ ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم، و آنان را در خشکی و دریا برنشاندیم، از چیزهای پاکیزه روزیشان دادیم و آنان را بر بسیاری از آفریده های خود برتری آشکار دادیم.
این آیه نگاه اصلی قرآن را به انسان می نمایاند؛ اگر با توجه به آیه یاد شده، کرامت انسانی را به عنوان یک اصل آفرینشی در وجود انسان در نظر بگیریم، باید از هر نوع رفتاری که با این اصل منافات داشته باشد، پرهیز کنیم. لذا به نظر می رسد مدیران فرهنگی جامعه منتظر باید برنامه های خود را به سمت بازیابی هویت و احیای کرامت انسانی جهت گیری کنند. و با تبیین صحیحی از دین و احکام آن زمینه تقویت کرامت انسانی را فراهم کنند تا افراد جامعه بتوانند غبارهایی که روی فطرت الهی آنها را گرفته بزدایند و با بازگشت به فطرت و حاکمیت قوانین فطری، عدالت خواهی را در سطح جامعه فراگیر کنند.
1- . الغیبه، طوسی، ص186.
2- . نهج البلاغه، حکمت44.