فرهنگ مدرنیته و توهم صفحه 52

امروزه ساختمان خانه ها را ملاحظه بفرمایید که چگونه فضاهای ساختمان ها با فشاری که بر روح ما می آورند گویا فریاد می زنند که از ما بیرون بروید، چون آن ساختمان ها عامل انکشاف حقایق باطنی طبیعت نیست تا محل سکنی و آرامش باشد، بلکه بیشتر حاصل سرکوب طبیعت است.

فضاهای قابل سُکنی

بعضی از دانشمندان در مورد ساختمان های تمدن امروزی و مقایسه آن با ساختمان هایی که حاصل تمدن حکیمان بود، نکاتی را مطرح کرده اند که در بحث «مسکن های بیهوده» در این مورد نکاتی عرض شد.(1)

می گویند انسان به محض واردشدن در ساختمان های امروزی احساس می کند فضای ساختمان با او در جنگ است، چون فضایی برای قرار گرفتن و آرامش یافتن در آن حاکم نیست، لذا مردم از آن ساختمان ها به پارک ها پناه می برند، ولی پارک ها هم با آن ها در جنگ هستند، چون آن جا هم ساخته توَهّم انسان هایی است که فکر خود را بر طبیعت تحمیل کرده اند و لذا محلّ آرامش نیست و فضایی نیست که روح انسان را تغذیه کند، به همین جهت عموماً پارک ها محلّ عیاشی می شود، چون محل تحریک نفس امّاره است و نه دعوت به رازبینی. تمام عالمی که امروز بشرِ مدرن ساخته، به جنگ بشر آمده است. فضایی که یک کوزه در اطراف خود ایجاد می کند خیلی فرق دارد با فضایی که بلوک سیمانی و اسکلت