- مقدمه 1
- اشاره 7
- اشاره 14
- اشاره 23
- داستان تغییر انسانِ «حکیم» به انسانِ «ابزارساز» 24
- تکنولوژی موجود در خدمت کدام انسان؟ 26
- هماهنگی انسان با طبیعت، یا هماهنگی طبیعت با انسان؟ 28
- تکنولوژی مدرن، جواب گوی وَهم 32
- اشاره 36
- غفلت از نظام طولی و ایجاد توهّم معرفتی 37
- تجدید عهد با حقایق 38
- ضرورت غرب شناسی 39
- غایت تعلیم و تربیت جدید 43
- آنگاه که طبیعت به حجاب می رود 46
- هنر رازگشایی از طبیعت 50
- فضاهای قابل سُکنی 52
- تنها هنوز خدایی است که می تواند ما را نجات دهد 55
- اشاره 62
- فرار از مظاهر مدرنیته راه چاره نیست 65
- اشاره 76
- بندگیِ کثرت ها یا جدایی از واقعیات 79
- اشاره 84
- چهره های کاذب مدرنیته 85
- اشاره 89
- خودآگاهی، شرط عبور از مدرنیته 94
- باید جهت قلب ها تغییر کند 96
- خاستگاه نقد مدرنیته 111
- رفع بحران توسط عامل بحران؟! 112
- چگونگی حکومت تصورات بر بدن 117
- حدّ و مرز تصرف در طبیعت 122
- خدا، انسان، عالَم، در منظر مدرنیته 124
- غرب مسیحی یا مسیحیت غربی؟ 128
- تفاوت پیامبران با فیلسوفان 130
- هبوط انسان در زمین و محجوب شدن از اسماء الهی 131
- آینده ای امیدبخش 132
- مدرنیته و انسان های بی عالَم 134
- مدرنیته اسلامی ممکن است؟ 143
- سنت و مدرنیته 145
1- چنانچه عزیزان مایل باشند این مسئله را دقیق تر دنبال کنند علاوه بر مطالعه کتاب های «گزینش تکنولوژی از دریچه بینش توحیدی» و «علل تزلزل تمدن غرب» به نوارهای شماره 36 تا 40 شرح خطبه متقین رجوع فرمایند.
می کند و در عین ارتباط با عالم قدس، بهترین ارتباط را با طبیعت برقرار خواهد نمود.(1)
خودآگاهی، شرط عبور از مدرنیته
عبور از مدرنیته با «خودآگاهی» ممکن است، بدین معنی که هم توانایی های مدرنیته در تثبیت نگهداری خود و نفی رقیب را بشناسیم، هم ضعف ها و چالش های تاریخی خود را مدّنظر قرار دهیم، و هم توانایی های اسلام را درست شناخته باشیم. تأمّل در این سه وجه است که موجب خودآگاهی لازم می شود و مسلّم این کار، ساز و برگِ درازمدتی را می طلبد.
در یک جمع بندی مختصر؛ موضوعات مطرح شده در این فصل به قرار زیر می باشد:
بخش اوّل؛ توجه به توحیدی نبودن فرهنگ مدرنیته و اعتقاد به این که با تمسک به نور توحید، امید رها شدن از ظلمت مدرنیته در ما ایجاد می شود و درست به همان اندازه که به توحید برگردیم، می توان با خودآگاهیِ همه جانبه از چنگال مدرنیته و توهُّم آزاد شد.
بخش ثانی؛ پس از تأکید بحث قسمت اوّل، می گوید: علت بحرانی شدن وضع بشر، غفلت از ساحت های دینی و معنوی و عبادی و