فرهنگ مدرنیته و توهم صفحه 96

است که در این بخش حرف اصلی این است: «درست است که امروزه نمی توان به راحتی از مدرنیته و دست آورد اصلی آن، یعنی تکنولوژی های موجود دست برداشت، ولی اگر بنای برگشت به عهد دینی داریم، باید نسبت به استفاده از آن، جانب احتیاط و تأمل را پیشه کرد».

باید جهت قلب ها تغییر کند

بخش خامس؛ یکی از نکات فوق العاده دقیق و عمیقی را به میان می آورد که شاید روح زمانه هنوز به مرحله فهم آن نرسیده است و آن این که بدانیم «تغییرات در هر حوزه ای- اعم از سیاسی، اقتصادی و ابزاری- با تغییر در تفکر و در وجود مردمان صورت می گیرد.»(1) یعنی باید روح جامعه به تصمیمی برسد تا آن تصمیم به طور حقیقی و طبیعی در جامعه جریان پیدا کند، ولی با کمال تأسف، مشکل بزرگ این است که بسیاری از افراد می پندارند نظام دلخواه خود را می توان با توصیه و از آن بدتر، با «تَحَکُّم» به وجود آورد، بدون آن که عالَم آن جامعه تغییر کند.

همه مشکل در این مطلب اخیر است که نمی دانیم تا عالَمِ جامعه ای نسبت به موضوعی تغییر نکند، نسبت به تغییر آن موضوع نمی توان امیدوار بود. شاید کسانی که در جریان پیروزی انقلاب بودند، این حرف را تا حدّی بپذیرند که اگر واقعاً جامعه آرام آرام جهت خود را از نظام