شبهات جدید صفحه 148

الف) قرآن و برخوردانکاری با فرهنگ های عصر خویش

قرآن، وحی الهی است و نمی تواند فرهنگ های منحرف زمانه را در خود جای دهد و جامۀ مشروعیت به آن ببخشد، (لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ)1 ؛ «که هیچ گونه باطلی، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمی آید؛ چرا که از سوی خداوند حکیم و شایسته ستایش نازل شده است.»

علاّمه طباطبایی رحمه الله در تفسیر این آیه می فرماید: «مراد از جمله (مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ )؛ زمان نزول قرآن و عصرهای پس از آن تا روز قیامت است»(1). برای آشنایی با فرهنگ دوران عصر نزول قرآن، نمونه هایی از آن را ذکر می کنیم.

1. فرهنگ اخلاقی عصر جاهلیت: اصولی ترین روابط اجتماعی اخلاق است، اما در عصر جاهلیت، اخلاقی مشاهده می شود که انحطاط انسانیت را به ارمغان می آورد؛ از جمله:

کشتن نوزادان دختر(2) ، طواف بدون لباس(3) ، تکبّر و تفاخر(4) ، فخرفروشی بعد از زیارت حج،(5) با صدای بلند و تند حرف زدن(6) ، بدون اجازه وارد خانه شدن(7) ، کشتن نوزادان به جهت فقر(8) ، فخرفروشی به خاطر آب دادن به حاجیان(9) ، پسرخوانده(10) ، مقلّد پدران بودن(11) ، و.. قرآن نیز با تمام این

1- (2) علامه طباطبایی، المیزان، ج 17، ص 637.
2- (3) نحل/ 59-58.
3- (4) اعراف/ 28.
4- (5) تکاثر/ 1.
5- (6) بقره/ 200.
6- (7) حجرات/ 2.
7- (8) نور/ 27.
8- (9) انعام/ 151؛ اسراء/ 31.
9- (10) توبه/ 19.
10- (11) احزاب/ 4.
11- (12) بقره/ 170. آیه های دیگر هم اشاره دارد: مائده / 104؛ اعراف / 28.