شبهات جدید صفحه 281

*شبهه

اگر شراب بد است، چرا قرآن می گوید بهشتیان از شرابی لذت بخش می نوشند؟

*توضیح شبهه

در آیۀ 90 سوره مائده شراب و... را از کارهای شیطان می داند در حالی که در سوره محمد صلی الله علیه و آله آیه 15 و مطففین آیه 25 می فرماید:... [در بهشت] نهرهایی از شراب جاری است(1)... یا بهشتیان از شرابی سر به مُهر سیراب شوند(2).

*پاسخ

مفهوم شناسی

«شراب» از ماده «ش ر ب» گرفته شده که در لغت به معنای «نوشیدن» است. راغب می گوید: «شرب» یعنی تناول هر نوع مایعی، آب باشد یا غیر آن(3). این معنا در جاهای مختلفی از قرآن استفاده شده است. به عنوان مثال خداوند به حضرت یعقوب - پس از گذراندن بیماری طولانی - می فرماید: (اُرْکُضْ بِرِجْلِکَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ)4 ؛ «(به او گفتیم:) پای خود را (بر زمین) بکوب؛ این (چشمه) آبی سرد و نوشیدنی است».

کلمۀ «شراب» در فارسی به همان مایع مست کننده اطلاق می شود که در عربی معادل «خمر» است. و آنچه شبهه فوق بدان نظر دارد همین معناست. آیه 15 سوره محمد صلی الله علیه و آله است که از واژه «خمر» برای نوشیدنی بهشتی استفاده می کند: (وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّهٍ لِلشّارِبِینَ )، «نهرهایی از شرابی که

1- (1) (وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّهٍ لِلشّارِبِینَ)، «نهرهایی از شرابی که برای نوشندگان لذت بخش است».
2- (2) (یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ)، «از شراب خالص مُهر نهاده شده نوشانده می شوند».
3- (3) مفردات، ص 448.