پرسش ها و پاسخ های قرآنی (پیامبر مهر 1) جلد 9 صفحه 153

ج. صفاتی که در رابطه با نبوت به کار رفته

1. نبی

«إِنَّ اللَّهَ وَمَلاَئِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ ...؛ (1)در حقیقت خدا و فرشتگانش بر پیامبر دعا ( صلوات) می فرستند... .»

واژه ی «نبی» بر وزن «نبیل» از ریشه ی نبأ به معنای خبر دادن است، از این رو نبی کسی است که از سوی خداوند متعال خبر می آورد. این احتمال نیز وجود دارد که «نبی» از ریشه ی نبوت به معنای رفعت باشد، پس به این جهت به پیامبر نبی گفته می شود که منزلتش از دیگران برتراست. (2) به هر صورت نبی در اصطلاح قرآن و حدیث کسی است که از سوی خداوند وحی دریافت می کند، و این واژه در قرآن کریم 34بار درباره یپیامبر اکرم به کار رفته است، که 13 بار آن به صورت خطاب «یا ایها النبی ...» می باشد.

2. خاتم النبیین

«مَا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِن رِّجَالِکُمْ وَلکِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ... (3)؛ محمد پدرِ هیچ یک از مردان شما نیست؛ و لیکن فرستاده خدا و پایان بخش پیامبران است.»

1- (1) . احزاب/ 56
2- (2) . مفردات، العین و مقائیس
3- (3) . احزاب/ 40.