امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) و خودآگاهی تاریخی صفحه 59

شود. این به جهت آن است که انسان در انسانیتش کهنه پذیر نیست و انسانِ برتر، متذکر انسانیت انسان است، خصوصاً وقتی آن انسان متذکر همه ی ابعاد متعالی انسان باشد. آری، از آن جایی که انسان هرگز خودش با خود قهر نمی کند، با آن انسانِ برتر که متذکر جنبه متعالی اوست، به نحو اولی قهر نمی کند و او را به عنوان افق اعلای خود همواره مدّنظر دارد.

عهد با امام خمینی، عهد با خود

ابتدا باید متوجه بود امام خمینی«رضوان الله تعالی علیه» چه عالَمی را به ما پیشنهاد نمودند. آیا عالَمی را که ایشان به بشریت معرفی می نمایند، عالَمی است که با جان آن ها آشناست و نیاز واقعی امروزی انسان ها است؟ و عالَمی است پایدار به پایداری کشش های فطری و یا نهضت ایشان یک نهضت موج آفرین و زودگذر است که پس از مدتی فقط در خاطره ی تاریخ خواهد ماند؟ برای جواب دادن به این سؤالات باید رمز و راز پایداری نهضت ها در طول تاریخ مورد بررسی قرار گیرد و اگر متوجه شدیم نهضت امام خمینی«رضوان الله تعالی علیه» از جنس همان نهضت هایی است که با جان انسان ها سخن می گوید و به پایداری جان انسان ها، پایدار است، می پذیریم که نه تنها کهنگی بر نمی دارد بلکه انسان را از کهنه شدن و از تاریخ بیرون افتادن نیز نجات می دهد.

آری! انسان خودش برای خودش کهنه نمی شود و هرگز خودش برای خودش تکراری نمی گردد. مثلاً نمی گوید که خسته شدم از این که ده سال است خودم همان خودم هستم. ممکن است بگوید از دست پیراهنم خسته