خطر مادی شدن دین صفحه 26

1- همان، ص 64.

دین را صرفاً دستوراتی قالبی می داند که توسط خداوند وَحی شده، نمی تواند جایگاه غدیر و علت معرفی امیرالمؤمنین علیه السلام را درست تحلیل کند و لذا همین که به نظر خود مصلحت ندانست علی علیه السلام حاکم باشد به تشخیص خود عمل می کند بدون توجه به تبعات آن که از چشم او پنهان بود. حضرت زینب علیها السلام جایگاه تاریخی این بینش را می شناسند و در عصر عاشورا خطاب به نعش برادرشان می گویند: «بِأَبِی مَنْ عَسْکَرَهُ فِی یَوْمِ الْاِثْنَیْنِ نَهْباً»؛(1) پدرم فدای کسی که لشکرش را روز دوشنبه منهوب و نابود کردند. با این که روز عاشورا روز جمعه بوده است ولی حضرت زینب علیها السلام می خواهند توجه ها را به روز دوشنبه که روز سقیفه و روز خلافت انتخابی است جلب کنند که قوانین دین را در حدّ قراردادهای اجتماعی می دانست بدون آن که ربطی بین آن ها با مقامات باطنی قائل باشد، لذا فرق مؤمن و کافر را در تفاوت اعمال آن ها می دانست و نه در حقیقت جان آن ها.

تأکید علام علامه ی طباطبائی«رحمه الله علیه» که می گویند: «مقامات معنوی واقعیات و موقعیت های حیاتی اصیلی برای انسان هستند و هرگز از قبیل مفاهیم تشریفاتی و مقامات و مناسب و عناوین وضعی و قراردادی اجتماعی نیستند.» به این معنا است که مقام معنوی برای کسی که وارد آن شود، مثل کودکی است که جوان می گردد نه مثل شخصی که پول دار شده، در مقامات معنوی تمام درجه ی وجودی فرد تغییر می کند و در