خطر مادی شدن دین صفحه 33

1- جهت بررسی جایگاه باطنی مقام اهل البیت علیهم السلام به تفسیرالمیزان آیه ی 33 سوره ی احزاب و آیات 77 تا 79 سوره ی واقعه رجوع فرمائید.

بگوید دین باید قامتش را خم کند و با وضع جدید منطبق شود، به معنای آن است که قراردادهای بشرِ حسّی را به جای احکام الهی قرار دهیم که این شبیه اجتهاد بر دین است که در صدر اسلام واقع شد، اگر مواظب تبعات سخنان آن هایی که می گویند دین باید عصری باشد، نباشیم از آفاتی که یک بار تجربه کردیم و راه ارتباط بشر با عالم قدس را منقطع نمودیم، مصون نخواهیم ماند.

بینشی که هماهنگ کردن دین با عصر جدید را پیش می کشد و اصرار دارد باید اصالت را به برداشت های علوم جدید نسبت به عالم و آدم داد، ناخودآگاه خبر از برداشت غلط خود از جایگاه دین در هستی می دهد. چنین بینشی معتقد است چیزی اصیل تر از دین وجود دارد و دین باید رنگ آن چیز را به خود بگیرد و جالب است آنچه را دنیای مدرن پیشنهاد می کند عموماً عادات و رسومات اجتماعی است که هیچ ریشه ی باطنی ندارند تا بشر را به ثابتات عالم متصل گردانند.

به گفته ی یکی از اندیشمندان معاصر: «ژان ژاک روسو با بحث قراردادهای اجتماعی می خواهد بگوید بشر با فکر خود می تواند اجتماع خود را بگرداند و تدبیر کند و نه نیاز دارد با طبیعت هماهنگ شود - بلکه طبیعت را هم هماهنگ قراردادهای خود می کند - و نه نیاز به مرجعی و حقیقتی دارد که بخواهد قراردادهای اجتماعی اش را هماهنگ حقایق قدسی قرار دهد.»(1)