- پیش گفتار 1
- اشاره 4
- ایثار اهل بیت علیهم السلام 5
- منزلت ایثار 8
- سیرۀ امام مجتبی علیه السلام 10
- اکرام میهمان کافر 12
- برکت میهمان 13
- مشاهدۀ برکات میهمان 14
- از صفات خدا 16
- ارزش گرامی داشتن میهمان 17
- قوت روح 19
- آتش بخل 20
- مشرک سخاوتمند در قیامت 21
- کشش سخاوت و میهمانداری 23
- میهمان دوستی 24
- راه بهشت 25
- اشاره 27
- صدای پای میهمان 29
- دور هم غذا خوردن 30
- میهمانی ساده و مختصر 31
- هزینه کردن برای مجالس اهل بیت علیهم السلام 32
- ادب اهل بیت علیهم السلام 34
- اطعام مؤمن 35
- ضیافت ابراهیم علیه السلام 36
- میهمانی پر برکت 38
- اشاره 40
- سه نکته کلیدی 40
- 1)مراعات حق همسایه 41
- 3)سخن خوب، یا سکوت 43
- توصیه های امیرالمؤمنین علیه السلام 44
- اشاره 48
- انفاق مازاد بر نیاز 51
- سه عمل برگزیده 52
- اشاره 52
- 1)اطعام طعام 53
- 2)افشای سلام 54
- 3)خلوت شب 56
- همت در اطعام 58
- فاصله گرفتن از آتش جهنم 59
- انفاق به دست خویش 60
- یک لقمه در برابر یک لقمه 61
- برتری میهمان 61
- میهمان امام زمان علیه اللسام 62
- برترین اعمال 64
- پذیرایی معنوی 65
- تغییر شخصیت 67
- اشاره 69
- شناختن صاحبخانه 70
- تأثیر لقمه حرام 71
- تعفن غذای حرام 72
- طعام سخاوتمند و بخیل 73
- غذای ربا خوار 74
- پرهیز از بخیل 75
- اطاعت از صاحبخانه 77
- احترام به میهمان 79
- تجسس ممنوع 79
- اکرام بدون شرط 80
- میهمان نوازی عرب ها 81
- کمک به میهمان 82
- به خدمت گرفتن میهمان 84
- پذیرایی از میهمان 87
- پرهیز از بیان مشکلات و مصائب 89
- تواضع امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر میهمان 91
- اشاره 96
- بی تکلفی در میهمانی 99
- بیزاری از تکلف 101
- پذیرش میهمانی با سه شرط 103
- پیشدستی میزبان در غذا خوردن 104
- میهمانی های بدون دعوت 105
- میهمان های سرزده 107
- نشانه محبت به میزبان 108
- مدت میهمانی 110
- دعوت فقرا و اغنیا برای میهمانی 112
- اکرام میهمانان اهل بیت علیهم السلام 117
- قبول دعوت 118
- کوچک نشمردن غذای میهمانی 120
- پرهیز از شرمنده کردن میهمان 122
- حل مشکلات 124
- اشاره 125
شود. لذا حضرت یعقوب بعد از این، سفره مفصل می انداخت و ندا میداد هر کس می خواهد بیاید سر سفره.
اکرام میهمانان اهل بیت علیهم السلام
فقیری که لباسش کهنه است، یا به دنبال سور در مجالس اهل بیت علیهم السلام است، نباید تحقیر کنیم. مرحوم شیخ عبدالله بختیاری که از اولیای الهی بود می فرمود: من در نجف در مجالس روضه که می رفتم، یک نفر بود که به دنبال سور بود. یعنی فقط به خاطر چایی یا غذا به روضه امام حسین علیه السلام می آمد. نمی اشک از چشمش نمی آمد. فقط سیاهی لشکر بود. قبل از انقلاب که صدام ایرانی ها را از عراق بیرونشان کرد، به قم آمدم. دیدم در قم هم همین طور است. فقط به خاطر سور به روضه می آمد. من هم با او لج افتادم.
اتفاقا فوت کرد. او را در خواب دیدم که در جای خوبی است و میهمان امام حسین علیه السلام است. گفت: من سیاهی لشکر امام حسین بودم. اینجا هم میهمان امام حسین هستم. او را به اعلی درجه نمی برند، ولی عزیز است.
یکی از رفقای ما که انسان بزرگواری بود می گفت: من در مجلس روضه شرکت کردم. ایام محرم بود. یک نفر در مجلس آمده بود که خل و دیوانه بود. بر عکس همه سینه می زد. یا شکلک در می آورد. من کمی تند شدم. در میهمانی ها کافر و دیوانه و بچه و فقیر و ضعیف همه حرمت دارند. چه میهمانی اهل بیت چه میهمانی دوستانشان. ما هم خانه هامان جزو خانه اهل بیت است. امام صادق علیه السلام فرمودند:
أکرم کل من وجدته یذکر منا أو ینتحل مودتنا ثم لیس علیک