ضیافت : فضیلت و آداب میهمانی صفحه 61

یک نفر یک انبار خرما وصیت کرد و پیغمبر را وصی خودش قرار داد. پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم بعد از فوتش در انبار را باز کردند و شروع کردند به فقرا انفاق کردن. وقتی خرماها تمام شد، یک خرمای مانده را در دست گرفتند و فرمودند: اگر این آدم در زمان حیاتش این دانه خرما را با دست خودش میداد، بالاتر از یک انبار خرماست که من رسول الله بعد از او دادم.(1)

یک لقمه در برابر یک لقمه

می گویند: خانمی در بیابان با کودک خردسالش زندگی می کرد. درویش گرسنه ای نزد او آمد و گفت: به من کمک کن. او هم قرص نانی که برای ناهار خودش آماده کرده بود به او داد. همان طور که مشغول لباس شستن بود، گرگی آمد و بچه او را که مشغول بازی بود، گرفت و برد. و او کاری از دستش برنیامد. بعد از لحظاتی دید کسی بچه را سالم آورد و گفت: «لقمه بلقمه» من فرشته ای هستم که خدا من را خلق کرد و مأمور ساخت تا به خاطر آن لقمه طعامی که به آن درویش دادی، بچه تو را نجات دهم.

مرحوم آیت الله مرعشی نجفی رحمه الله فرموده بودند: ما حاضریم پول دکتر و دوا را بدهیم، اما وقتی به ما می گویند یک گوسفند بکش و به فقرا بده، یا چند نفر از فامیل را به خانه ات دعوت کن میهمانی بده، برایمان سخت است. یکی از آثار مهم اطعام و میهمانی دادن و سفره داری این است که بلاها را از خانه می برد.

برتری میهمان

ابومحمد وابشی می گوید: خدمت امام صادق علیه السلام از اصحاب ما (شیعیان)