تاریخ تحلیلی آندلس صفحه 224

آورد که منجر به سقوط دولت آنان شد. یوسف (المؤتمن) با برادرش منذر بر سر کسب قدرتِ دولت بنی هود، علیه هم با دولت های مسیحی شمال متحد شدند. (1) یوسف با السید و جماعت مزدوران مسیحی هم پیمان شد و منذر نیز با شاه قشتاله و آراگون، عهدنامه امضا کرد و السید، تدبیر امور یوسف را به عهده گرفت.

روی کار آمدن احمد (مستعین دوم) (2) با سقوط طلیطله (3) مرکز «ثغر اوسط» و پایتخت سنّتی اسپانیا در صفر نیمه سال 475/478ه. هم زمان گردید؛ سقوط این شهر، نقش اساسی در برپایی جنگ های صلیبی و شدت گرفتن حرکت استرداد داشت (4) و در سال های بعد، با ورود «مرابطین» به آندلس و شکست زلاّقه (479ه) و إِقِلیش؛ دولت های مسیحی شمال آندلس را به نابودی دولت بنی هود مصمم ساخت.

دولت بنی افطس، بنو مسلمه (413-478ه)

-5

شخصی از موالی حَکَم المستنصرباللهِ اموی به نام شاپور (6) در منطقه بطلیوس (7) و شنترین و اشبونه (در ثغر غربی آندلس) حکومت می کرد؛ (8) وی با وقوع فتنه و نزدیک شدنِ سقوط قرطبه، اعلام استقلال کرد. با مرگ او، به سال 437ه. محمد بن عبدالله بن مسلمه ابن الافطس، معروف به مظفر قدرت را به دست گرفت و دولتی به پا کرد که رقیب دولت بنی عبّاد و بنی ذوالنون بوده و با آنها درگیر بود؛ (9) فردیناند بر این دولت جزیه نهاد. مظفر از اهل ادب و شعر بود و کتابی تدوین کرد که تنها به درد خزانه پادشاه می خورد. (10)

1- (1) . ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج8، ص111.
2- (2) . عبدالواحد مراکشی، المعجب، ص71، 72.
3- (3) . حمیری، الروض المعطار، ص394.
4- (4) . بیضون، الدوله العربیه فی اسبانیه، ص365.
5- (5) . مقری تلمسانی، نفح الطیب.
6- (6) . وجود اسامی ایرانی در بین رجال مغرب و آندلس، حاکی از نفوذ ایرانیان در این منطقه و نقش اساسی آنها در شکل گیری حوادث سیاسی- فرهنگی آنجاست.
7- (7) . Badajoz.
8- (8) . عبدالواحد مراکشی، المعجب، ص74.
9- (9) . ابن عذاری مراکشی، البیان المغرب، ج3، ص236، 237، 242، 243.
10- (10) . عبدالواحد مراکشی، المعجب، ج3، ص236.