تاریخ تحلیلی مغرب صفحه 1

سخن ناشر

بسم الله الرّحمن الرّحیم برنامه ریزی آموزشی،باید امری پویا و متناسب با دگرگونی هایی باشد که در ساختار دانش و رشته های علمی پدید می آیند.

تحوّلات اجتماعی،نیازهای نوظهور فراگیران و مقتضیات جدید دانش،اطلاعات،مهارت ها،گرایش ها و ارزش های نوینی را فرا می خواند که پاسخ گویی به آنها،ایجاد رشته های تحصیلی جدید و تربیت نیروهای متخصّص را ضروری می نماید.

گسترش فرهنگ های سلطه گر جهانی و جهانی شدن فرهنگ در سایه رسانه های فرهنگی و ارتباطی،مشکلات و نیازهای نوظهوری را پیش رو گذارده است که رویارویی منطقی با آنها،تنها در پرتو آراستن افراد به اندیشه های بارور،ارزش های متعالی و رفتارهای منطقی که در قالب موقعیّت های رسمی آموزشگاهی با ایجاد رشته های جدید،گسترش دامنه آموزش ها و مهارت ها و تربیت سازمان یافته صورت گیرد،امکان پذیر است.

بالندگی مراکز آموزشی،در گرو نظام آموزشی استوار،قاعده مند و تجربه پذیر است که در آن،برنامه های آموزشی،متن های درسی و استادان،ارکان اصلی به شمار می آیند؛پویایی برنامه های آموزشی نیز به هماهنگی آن با نیاز زمان،استعدادِ دانش پژوهان و امکانات موجود،وابسته است؛چنان که استواری متن های درسی به ارائه تازه ترین دستاوردهای علم در قالب نوترین شیوه ها و فن آوری های آموزشی بستگی دارد.

بازنگری متن ها و شیوه های آموزشی و روزآمد کردن آنها،به حفظ نشاط علمی مراکز آموزشی کمک می رساند.