تاریخ تحلیلی مغرب صفحه 439

را با نگارش کتابی مستقل درباره«بنی عبدالواد»و بیان نَسَبِ علوی آنها آورده است.ابوحمّوی دوم(سلطان بنی عبدالواد)نیز با نگارش کتاب واسطه الملوک فی سیاسه الملوک بر این نَسَبِ علوی تصریح کرده است. (1)

بنی مرین

از جمله تحرکات ویرانگر اواخر عصر«موحّدین»که مورد حمایت معارضان موحدین قرار گرفت و منجر به سقوط آنان شد،فعالیت های قبایل بربر«مرینی»برای به دست گرفتن قدرت در مراکش بود.

عبدالحق با ادعای اصلاح دینی و تعصب بر«تسنن مالکی»مخالفت خود با موحّدین را اعلام کرد.قبایل بربر«زناتی»مرینی،قرن ها پیش،از افریقیه از«صحرای فجیج»حرکت کرده و در مغرب اقصی مستقر شده بودند؛آنان در آغاز از موحّدین اعلام اطاعت کردند؛اما با شدت گرفتن جنگ بین«مرابطین»و«موحدین»و در پی آن،ظهور آثار ضعف در دولت موحّدی و فروپاشی قدرت آنها در مغرب و آندلس؛وارد سلسله جنگ هایی با«موحّدین»شدند و در جنگ سال 613 ه معروف به«عام المشعله»شکست سختی را بر«موحّدین»وارد کردند. (2)و در پی آن،برای نخستین بار،شهر مکناسه را به سال 636 ه تصرّف کرده و با حمایت«حفصیان»که یک دهه قبل از دولت موحدین اعلام استقلال کرده بودند،تحرّکات خود را در مغرب اقصی ادامه دادند.

نخستین امیر مرینی(ابوبکر بن عبدالحق)،ولایت امیر ابوزکریا(بنیان گذار دولت حفصی)را پذیرفت؛آنها به تدریج سوس،سبته و تلمسان و...متصرّف شدند و با تصرّف شهرهای مغرب،دولت موحدی را به پایتخت آن(مراکش)محدود ساختند؛آنان سرانجام در سال 660 ه مراکش را نیز گرفتند و بدین سان«مرینی ها»در مغرب اقصی،خود را وارث خلافت«موحدین»خواندند.

یعقوب موحدی کوشید تا«بنی زیان»را در مغرب اوسط براندازد؛وی آنها را در مغرب اوسط،محدود کرد و به مقابله با تجاوزات دولت قشتاله در اراضی غرناطه