تفکر عقلی در کتاب و سنت صفحه 113

گفتنی است که وی مبتکر و بنیان گذار فرقه وهابیت نبود؛بلکه قرن ها پیش از او این عقائد و یا بخشی از آن از سوی برخی از عالمان حنبلی مانند ابن تیمیه و شاگردان او اظهار شده بود.ولی با توجه به مخالفت های آشکار عالمان اهل سنت و شیعه،بوته فراموشی سپرده شده بود.مهم ترین کاری که محمدبن عبدالوهاب انجام داد این بود که عقائد ابن تیمیه را به صورت یک فرقه و یا مذهب جدیدی درآورد که با تمام مذاهب چهارگانه اهل سنت و مذهب شیعه تفاوت داشت. (1)

محمدبن عبدالوهاب در زمان حیات پدرش جرئت اظهار عقائد خویش را نداشت.ولی پس از درگذشت پدرش در سال 1153 ق،محیط را برای اظهار عقاید خویش مساعد یافت و مردم را به آیین جدید خود فراخواند.ولی اعتراض عمومی مردم که نزدیک بود خونش را بریزند او را ناگزیر کرد تا به زادگاهش بازگردد و بر اساس پیمانی که با امیر آنجا،عثمان بن معمر بست که هر دو بازوی یکدیگر باشند،عقاید خود را تحت حمایت او بی پرده مطرح ساخت.ولی طولی نکشید که حاکم عیینه به دستور فرمان روای احساء،وی را از زادگاهش اخراج کرد.محمدبن عبدالوهاب به ناچار شهر درعیه را برای اقامت برگزید و با محمدبن سعود حاکم درعیه پیمان جدیدی بست که حکومت از آن محمدبن سعود باشد و تبلیغ به دست محمدبن عبدالوهاب. (2)

کفر مسلمانان از دیدگاه محمدبن عبدالوهاب

احمد زینی دحلان،مفتی مکه مکرمه می نویسد:«کان محمدبن عبدالوهاب اذا اتبّعه احد و قد حجّ حجّه الاسلام یقول له:حجّ ثانیاً فان حجتک الاولی فعلتها وانت مشرک فلاتقبل ولاتسقط عنک الفرض واذا