تفکر عقلی در کتاب و سنت صفحه 131

طرد استدلال او به معنای عدم پذیرش و فقدان مقبولیت برهان است. (1)

به گفته ایشان:«علی ان طلب المعرفه و کشف الحقایق من الاقیسه عین الضلال المبین لِأَنه لیس الا الاقتحام فی الظلمات و لهذا ورد الاحادیث بالتصریح بقبح القیاس و بالتوعید علی من وضع دینه علی القیاس او عمل به فی الدین». (2)

سخن میرزامهدی اصفهانی در باب بطلان قواعد فلسفی

میرزا مهدی اصفهانی به صراحت قائل است که تمامی مطالب فلسفی و همه آنچه فلاسفه گفته اند با همه آنچه در دین آمده درتناقض است:«می بینی که همه آنچه که شریعت آورده با همه قواعد فلسفه متناقض است.پس آگاه باش ای خردمند که همه آنچه فلاسفه به آن رفته اند با همه آنچه در شریعت ما آمده متناقض است». (3)

او به این نیز اکتفا نمی کند،بلکه صراحتاً یکی از بنیانی ترین اصول معرفتی و وجودی را زیر سؤال می برد:«برترین قیاس ها،قیاس برهان است و آن بر علیت و معلولیت بنا نهاده شده و علیت نیز بر پایه قیاس واجب به ممکن و قیاس نور به ظلمت است و علیت از اساس باطل است.پس برترین قیاس ها،قبیح ترین آنها است». (4)

میرزا مهدی اصفهانی همچنین می نویسد:«تخلیه ذهن از هر مفهوم و معقول که همان اجتناب از معارف بشری حِکمی و عرفانی است اوجب و الزم از همه چیز

1- (1) .میرزا مهدی اصفهانی،سید محمد باقر نجفی یزدی،مصباح الهدی،ص11.
2- (2) .همان،ص6.
3- (3) .تقریرات درس میرزا مهدی اصفهانی به قلم شیخ محمود حلبی،ص178-180.
4- (4) .مصباح الهدی،ص6.