تفکر عقلی در کتاب و سنت صفحه 9

1-واژه و اصطلاح شناسی

واژه شناسی فکر و تفکّر

الفِکرَ:قوه ای که همراهی می کند تا عالم به معلوم برسد و تفکّر،جولان این قوّه است در راستای نظر عقل و آن صرفا برای انسان است نه حیوان.

برخی ادیبان گفته اند که«فِکر»مقلوب واژه«فَرْک»است و فکر در معانی استعمال می گردد.

فکر تحلیل و جست وجوی امور است برای رسیدن به حقیقت آنها. (1)

فَرک الجَوز:گردو را شکست تا مغز آن را درآورد. (2)

الفکر:به کارگیری معلوم توسط عقل برای رسیدن به معرفت مجهول.

فکر فی الأمر:اعمل العقلَ فیه و رتّب بعض ما یعلم لیصل به إلی المجهول.

تفکیر:اعمال العقل فی مشکله للتوصّل إلی حلِّها. (3)

به گفته ابوهلال تفاوت میان تفکّر و تدبّر آن است که تدبّر توجه اندیشه

1- (1) .راغب اصفهانی،مفردات الفاظ القرآن.
2- (2) .جمعی از نویسندگان،المعجم الوسیط.
3- (3) .همان.