درسنامه حقوق بشر از دیدگاه اسلام صفحه 140

بنیان عینی دیگری برای احکام ارزشی بود. (1)جدایی میان دانش و داوری ارزشی،هر نوع امکان روا داشتن ارزش های اخلاقی الزام آور کلی را از بین برد.این روایت از دین گریزی و اخلاق ستیزی نوین به نام«پوزیتویسم»شناخته شد.در رهیافت پوزیتویستی،احکام و قضاوت های افراد دو گونه تلقی می شود:

الف)احکام و قضاوت های عینی که ناظر به جهان واقعی و خارج است.هدف،توصیف حوادث و امور گذشته،حال یا پیش بینی آینده است.قضاوت های علمی بهترین نوع این دسته از قضاوت ها به شمار می روند.کار علم توصیف و شناخت جهان هستی است.

ب)احکام و قضاوت های ارزشی که چیزی جز بیان احساسات و عواطف و آرزوها و خواسته های ما نیستند.از این رو،آنها پایه عینی نداشته،صرفا ذهنی به شمار می روند.

بر اساس این نگرش،میان واقعیت و ارزش،شکافی پر نشدنی وجود دارد.میان«هست ها»و«بایدها»تفاوت ماهوی وجود دارد.از هست ها هرگز نمی توان بایدها را استخراج کرد.درست به همین دلیل،علم و اخلاق نیز در گوهر،با یکدیگر متفاوتند.موضوع علم«هست ها»و موضوع اخلاق«بایدها»است. (2)

خلاصه

حقوق بشر غربی همانند دیگر نظام های حقوقی مبتنی بر اصول نظری پذیرفته در غرب است.طبیعی است که آشنایی با حقوق بشر غربی،بدون