درسنامه حقوق بشر از دیدگاه اسلام صفحه 325

است؛اما اعلامیه جهانی حقوق بشر درباره این مسئله ساکت است.

6.اعلامیه حقوق بشر اسلامی در بحث امنیت،گروگان گیری به هر شکلی و برای هر هدفی را منع کرده است؛اما اعلامیه جهانی حقوق بشر نظر خاصی ندارد.

7.در بحث تضمینات حقوقی،اعلامیه حقوق بشر اسلامی اصل شخصی بودن مسئولیت را مطرح کرده است؛اما در اعلامیه جهانی حقوق بشر از این اصل خبری نیست.

خلاصه

انسان موجودی اجتماعی است و لازمه زندگی در اجتماع،و گاه تجاوز به حیات مادی یا معنوی دیگر افراد است.پس امنیت به عنوان یک تأسیس حقوقی،اجتماعی،اخلاقی و اجتماعی برای هر انسانی لازم و ضروری می نماید.امنیت عبارت از اطمینان خاطری است که بر اساس آن،افراد در جامعه ای که زندگی می کنند،نسبت به حفظ جان،حیثیت و حقوق مادی و معنوی خود بیم و هراسی نداشته باشند.

امنیت حقی است که برای افراد و دولت ایجاد تکلیف می کند؛همان گونه که افراد موظفند حقوق مادی و معنوی یکدیگر را رعایت کنند،دولت نیز مکلف است با وضع قانون و تأسیس نهادهای اداری و قضایی،امنیت همه جانبه افراد را تأمین کند.

اسلام امنیت را نخستین و اساسی ترین شرط زندگی سالم اجتماعی می داند.اهتمام اسلام این است که در جامعه اسلامی،امنیت کامل حکم فرما باشد و نه تنها مردم در عمل متعرض یکدیگر نشوند،بلکه از زبان و از آن مهم تر،از اندیشه و فکر یکدیگر نیز در امان باشند و هر کس احساس کند که دیگری حتی نسبت به او فکر یا گمان بد نمی کند.