درسنامه حقوق بشر از دیدگاه اسلام صفحه 462

ماده 19

1.هیچ کس را نمی توان به دلیل عقایدش مورد مزاحمت قرار داد و ترساند.

2.هر کس حق آزادی بیان دارد.این حق شامل آزادی تفحص و تحصیل و اشاعه اطلاعات و افکار از هرگونه بدون توجه به مرزها،چه شفاها یا به صورت نوشته یا چاپ یا به صورت هنری یا به هر وسیله دیگری به انتخاب خود می باشد.

3.اعمال حقوق مذکور در بند 2 این ماده مستلزم حقوق و مسئولیت های خاص است و ازاین رو ممکن است تابع محدودیت های معینی بشود که در قانون تصریح شده و برای امور ذیل ضرورت داشته باشد:

الف)احترام حقوق یا حیثیت دیگران؛

ب)حفظ امنیت ملی عمومی یا سلامت یا اخلاق عمومی.

ماده 20

1.هرگونه تبلیغ برای جنگ،به موجب قانون ممنوع است.

2.هرگونه دعوت(ترغیب)به کینه(تنفر)ملی یا نژادی یا مذهبی که محرک تبعیض یا مخاصمه یا اعمال زور باشد،به موجب قانون ممنوع است.

ماده 21

حق تشکیل مجامع مسالمت آمیز به رسمیت شناخه می شود.اعمال این حق تابع هیچ گونه محدودیتی نمی تواند باشد؛جز آن چه بر طبق قانون مقرر شده و در یک جامعه دموکراتیک به مصلحت امنیت ملی یا ایمنی عمومی با نظم عمومی یا برای حمایت از سلامت یا اخلاق عمومی یا حقوق و آزادی های دیگران ضرورت داشته باشد.

ماده 22

1.هرکس حق اجتماع آزادانه با دیگران دارد؛از جمله حق تشکیل سندیکا