- سخن ناشر 1
- اشاره 3
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 9
- شهرسازی و معماری 20
- خوراک 22
- اقتصاد 25
- طبقه بندی اجتماعی 29
- وضعیت سیاسی 31
- رفاه اجتماعی 35
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 35
- نقش ها و حقوق جنسیتی 36
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 38
- وضعیت اجتماعی 40
- دین 44
- پزشکی و درمان 51
- مراسم و جشن های عمومی 52
- ادبیات و هنر 53
- اشاره 60
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 67
- شهرسازی و معماری 80
- اقتصاد 85
- طبقه بندی اجتماعی 86
- وضعیت سیاسی 88
- رفاه اجتماعی 90
- نقش ها و حقوق جنسیتی 91
- دین 99
- پزشکی و درمان 103
- مراسم و جشن های عمومی 104
- ادبیات و هنر 105
- وضعیت علوم طبیعی و اجتماعی 108
- اشاره 109
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 116
- شهرسازی و معماری 119
- اقتصاد 123
- طبقه بندی اجتماعی 128
- نقش ها و حقوق جنسیتی 134
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 136
- وضعیت اجتماعی 140
- دین 142
- پزشکی و درمان 145
- ادبیات و هنر 146
- اشاره 150
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 156
- شهرسازی و معماری 159
- خوراک 161
- اقتصاد 162
- طبقه بندی اجتماعی 166
- وضعیت سیاسی 168
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 171
- نقش ها و حقوق جنسیتی 172
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 173
- وضعیت اجتماعی 175
- دین 177
- ادبیات و هنر 180
- اشاره 184
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 188
- شهرسازی و معماری 193
- خوراک 196
- اقتصاد 198
- طبقه بندی اجتماعی 201
- وضعیت سیاسی 203
- رفاه اجتماعی 208
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 209
- وضعیت اجتماعی 214
- دین 217
- پزشکی و مراقبت های درمانی 221
- مراسم و جشن های عمومی 222
- ادبیات و هنر 223
- وضعیت علوم طبیعی و اجتماعی 226
- اشاره 228
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 232
- شهرسازی و معماری 235
- اقتصاد 238
- طبقه بندی اجتماعی 240
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 243
- رفاه اجتماعی 243
- نقش ها و حقوق جنسیتی 244
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 245
- پزشکی و درمان 251
- مراسم و جشن های عمومی 251
- ادبیات و هنر 252
- وضعیت علوم طبیعی و اجتماعی 253
توزیع مشاغل
در زمان حکومت کمونیستی چین، برای اولین بار کارگران شهرنشین این کشور از سوی دولت در مشاغل مختلف منصوب شدند. حقوق این مشاغل، از پیش تعیین شده بوده و پاداشی برای کار و تولید بیشتر و بهتر کارگران در نظر گرفته نمی شد. این سیستم در سال 1978 و بار دیگر در سال 1986 برای ایجاد امکان افزایش حقوق و در نظرگرفته شدن پاداش برای کار بیشتر و بهتر اصلاح شد. در زمان حکومت دِنگ شیائوپینگ(1) مردم کشور تشویق به بهبود و گسترش مهارت های کارآفرینی خود در مشاغلی مثل مغازه داری و رانندگی تاکسی و کار و فعالیت در سایر بخش های تجاری شدند. افراد مسن تر جامعه نیز اغلب از کودکان خانواده و نوه های خود پرستاری و مراقبت می کنند و البته بسیاری از آنها نیز هم چنان در بازار کار مشغولند.
طبقه بندی اجتماعی
طبقات اجتماعی و اصناف
فلسفۀ کنفوسیوس بر یک نظام طبقاتی سلسله مراتبی تأکید دارد. در بالای این نظام طبقاتی متفکران و اندیشمندان قرار داشته و بعد از آنها کشاورزان، صنعتگران و در نهایت بازرگانان و سربازان قرار می گیرند. در این نظام، امکان جابه جایی طبقاتی، کاملاً ممکن بود. معمول این بود که خانواده ها پول خود را پس انداز کنند تا صرف تحصیل و ارتقای بزرگ ترین فرزند پسر شود. وقتی کمونیست ها در کشور به قدرت رسیدند، این نظام سلسله مراتبی را با ادعای برقراری یک جامعۀ عاری از طبقات برانداختند. در واقع، نظام جدید جایگزین شده نیز، دارای همان طبقات نخبه و طبقات ضعیف
1- (1) . Deng Xiaoping.