- سخن ناشر 1
- اشاره 3
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 9
- شهرسازی و معماری 20
- خوراک 22
- اقتصاد 25
- طبقه بندی اجتماعی 29
- وضعیت سیاسی 31
- رفاه اجتماعی 35
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 35
- نقش ها و حقوق جنسیتی 36
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 38
- وضعیت اجتماعی 40
- دین 44
- پزشکی و درمان 51
- مراسم و جشن های عمومی 52
- ادبیات و هنر 53
- اشاره 60
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 67
- شهرسازی و معماری 80
- اقتصاد 85
- طبقه بندی اجتماعی 86
- وضعیت سیاسی 88
- رفاه اجتماعی 90
- نقش ها و حقوق جنسیتی 91
- دین 99
- پزشکی و درمان 103
- مراسم و جشن های عمومی 104
- ادبیات و هنر 105
- وضعیت علوم طبیعی و اجتماعی 108
- اشاره 109
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 116
- شهرسازی و معماری 119
- اقتصاد 123
- طبقه بندی اجتماعی 128
- نقش ها و حقوق جنسیتی 134
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 136
- وضعیت اجتماعی 140
- دین 142
- پزشکی و درمان 145
- ادبیات و هنر 146
- اشاره 150
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 156
- شهرسازی و معماری 159
- خوراک 161
- اقتصاد 162
- طبقه بندی اجتماعی 166
- وضعیت سیاسی 168
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 171
- نقش ها و حقوق جنسیتی 172
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 173
- وضعیت اجتماعی 175
- دین 177
- ادبیات و هنر 180
- اشاره 184
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 188
- شهرسازی و معماری 193
- خوراک 196
- اقتصاد 198
- طبقه بندی اجتماعی 201
- وضعیت سیاسی 203
- رفاه اجتماعی 208
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 209
- وضعیت اجتماعی 214
- دین 217
- پزشکی و مراقبت های درمانی 221
- مراسم و جشن های عمومی 222
- ادبیات و هنر 223
- وضعیت علوم طبیعی و اجتماعی 226
- اشاره 228
- تاریخ و روابط قومی و نژادی 232
- شهرسازی و معماری 235
- اقتصاد 238
- طبقه بندی اجتماعی 240
- سازمان ها و نهادهای غیردولتی 243
- رفاه اجتماعی 243
- نقش ها و حقوق جنسیتی 244
- ازدواج، خانواده و روابط خویشاوندی 245
- مراسم و جشن های عمومی 251
- پزشکی و درمان 251
- ادبیات و هنر 252
- وضعیت علوم طبیعی و اجتماعی 253
نمادهای طبقه بندی اجتماعی
اتومبیل که از جملۀ کالاهای رفاهی نادر در جامعۀ چین است، نشانه ای از بالا بودن سطح اجتماعی و اقتصادی افراد است. اسباب و لوازم زندگی راحت و مناسب نیز با تجمّلاتی مثل سیستم های پیشرفتۀ آب گرم، نمونه ای دیگر از این نشانه ها می باشد. در دهۀ 80، پوشش بیشتر مردم چین لباس های سادۀ سیاه رنگ بود؛ اما در سال های اخیر تنوع لباس در بازارهای این کشور بسیار زیاد شده و استفاده از لباس های آمریکایی یا لباس هایی با مارک تقلیدی از آنها نشانه ای برای موفقیت و پیشرفت کشور است. این گونه لباس ها بیشتر در شهرها استفاده می شود؛ البته در روستاها نیز کشاورزان مرفّه از آنها استفاده می کنند.
بسیاری از گروه های اقلیت قومی کشور، نوع پوشش سنّتی خود را حفظ کرده اند. پوشش مردم تبّت ساخته شده از لایه هایی از پارچه است که از آنها در برابر هوای خشن و سرد آن منطقه محافظت می کند. زنان تبّتی سر خود را با پارچه هایی ویژه می پوشانند. زنان ایغور نیز دامن های بلند و شال های روشن و مردان، کلاه های قلّاب دوزی شده می پوشند.
وضعیت سیاسی
حکومت
دولت چین یک دولت کمونیستی است. رییس جمهور، رییس دولت بوده و توسط مجلس ملّی کشور(1) برای مدت 5 سال انتخاب می شود؛ اما می تواند در تصمیمات مجلس نیز دخالت کرده و بر آن نظارت کند. مجلس ملّی چین مسئول وضع قوانین و سیاست ها، تفویض اختیار و نظارت بر بخش های دیگر دولت است. بالاترین سطح در شاخۀ اجرایی حکومت در
1- (1) . National Peoples Congress (NPC).