شبهات روزآمد صفحه 254

*شبهه

1 - «الصابئون» در آیه 69 مائده چرا مرفوع است ؟

(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ هادُوا وَ الصّابِئُونَ وَ النَّصاری مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ)1 ؛ «در حقیقت، کسانی که (به پیامبر اسلام) ایمان آورده اند و کسانی که به (آیین) یهود گرویدند و صابِئانِ (پیرو یحیای پیامبر) و مسیحیان، کسانی (از آنان) که به خدا و روز بازپسین ایمان آوردند و [کار] شایسته انجام دادند، پس نه هیچ ترسی بر آنان است و نه آنان اندوهگین می شوند».

*توضیح شبهه

یکی از شبهاتی که مستشرقین پیرامون آن سخن رانده و ادّعا کرده اند این است که در قرآن خطای نحوی وجود دارد یعنی با ادبیات عرب سازگاری ندارد. آیه 69 سوره مائده را مثال می زنند و می گویند که این آیه مخالف با نحو و قواعد زبان عرب است. طبق قواعد زبان عرب کلمه «والصابئون» در این آیه باید منصوب یعنی «والصابئین» خوانده و حال آن که در قرآن مرفوع است. به عبارت دیگر «اسمی که عطف بر اسم «إنَّ» می شود باید منصوب باشد نه مرفوع» و این خلاف آن ادعای مسلمین است که قران در اوج و کمال فصاحت و بلاغت است.

مقدمه

قرآن کتاب آسمانی و معجزه جاوید پیامبر اسلام است. یک کتاب در صورتی می تواند جاوید بماند که به دور از خطا و تحریف و لغزش باشد و چنین ویژگی در مورد قرآن به شواهد نقل و عقل وجود دارد.

ما مسلمانان اعتقاد قلبی داریم که هیچ کلمه ایی یا حرفی در آن بدون حکمت