- درآمد 1
- اشاره 3
- اشاره 25
- اشاره 103
- اشاره 204
- اقسام آزادی (مصادیق آزادی) 212
- اهمیت آزادی و دلایل آن 233
- چالش ها 241
- اشاره 253
- 1 - «الصابئون» در آیه 69 مائده چرا مرفوع است ؟ 254
- 2 - چرا در آیه 124 سوره بقره فاعل منصوب آمده است ؟ 261
- 3 - چرا در آیه 160 اعراف عدد مؤنث آمده ولی معدود مذکر است ؟ 265
- 4 - چرا در آیه 56 سوره اعراف، خبر اسم مؤنث، مذکر آمده است ؟ 270
- 5 - مضاف الیه باید مجرور باشد چرا در آیات (یونس/ 21)، (هود/ 10)، (فصلت/ 50) این قاعده رعایت نشده است ؟ 276
- اشاره 283
- 1 - آیا توسل به انبیاء و اولیاء شرک است ؟ 284
- 2 - آیا در میان اجنه و فرشتگان نیز پیامبرانی وجود دارند؟ 302
- 3 - چرا اکثر پیامبران از خاورمیانه بوده اند؟ 312
- 4 - آیا مسیح مرده بود؟ [است ؟] 320
- 5 - آیا دیدگاه عهدین در مورد عصمت پیامبران مانند قرآن است ؟ 337
- 6 - آیا مسیحیان به بهشت می روند؟ 348
- 7 - آیا حضرت ابراهیم بت ها را نابود کرد یا خیر؟ 360
- 8 - با توجه به آیه (وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیم) چگونه می توان آیه عبس و تولی را در مورد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دانست ؟ 365
- 9 - اسلام در آیات اول سوره توبه دستور به قتل و کشتار می دهد این آیات چگونه با دین رحمت سازگار است ؟ 377
- اشاره 390
- 1 - آیا در رستاخیز شفاعت وجود دارد؟ 391
- 2 - اختلاف عددی رستاخیز چگونه توجیه می شود؟ 399
- 3 - آیا نسخ قرآن موجب تغییر و تحریف آن نمی شود؟ اقسام و معانی نسخ چیست ؟ 403
- 4 - جن و ماهیت و هدف از خلقت آن در قرآن چیست ؟ 412
- 5 - انا لله و انا الیه راجعون یعنی چه ؟ 427
- 6 - چرا قرآن کریم می فرماید شما را از بسیاری از موجودات برتری دادیم مگر انسان اشرف مخلوقات نیست ؟ 434
- 7 - آیا قرآن دستور به جهر یا اخفات در نماز داده است ؟ 440
*شبهه
4 - چرا در آیه 56 سوره اعراف، خبر اسم مؤنث، مذکر آمده است ؟
*توضیح
طبق ساختار زبان عرب خبر باید با مبتدا مطابقت داشته باشد یعنی اگر مبتدا مفرد بود خبر نیز باید مفرد باشد. هم چنین اگر مبتدا یا اسم نواسخ مؤنث بود خبر نیز باید مؤنث باشد. ولی سه آیه در قرآن است که این قاعده در آن ها رعایت نشده است زیرا اسم نواسخ مؤنث است ولی خبر آن ها مذکر است بنابراین نتیجه می گیریم که قرآن از اضطراب متن برخوردار است و از درجه اعتبار ساقط است و نمی تواند از طرف خداوند باشد. در این جا سه آیه را ذکر می کنیم.
1 - (وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ)1 ؛ «و در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنید و او را با ترس و امید بخوانید؛ که رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است».
رحمت = مؤنث؛ قریب = مذکر
2 - (یَسْئَلُکَ النّاسُ عَنِ السّاعَهِ قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللّهِ وَ ما یُدْرِیکَ لَعَلَّ السّاعَهَ تَکُونُ قَرِیباً)2 ؛ «مردم از تو درباره ی ساعت (= رستاخیز) می پرسند، بگو: «علم آن فقط نزد خداست.» و چه می دانی شاید ساعت (= رستاخیز) نزدیک باشد».
تکون = ضمیر هی مؤنث؛ قریبا = مذکر
3 - (اللّهُ الَّذِی أَنْزَلَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِیزانَ وَ ما یُدْرِیکَ لَعَلَّ السّاعَهَ قَرِیبٌ)3 ؛ «خدا کسی است که کتاب را به حق فروفرستاد و (نیز) ترازو را. تو چه می دانی؟