مسئله وحی و پاسخ به شبهات آن صفحه 244

آورده اند با آن چه که نابغه ها ارائه کرده اند تفاوت اساسی وجود دارد:

1. دریافت پیامبران از نوع علم حضوری است و قابل تعلیم و تعلم و انتقال به غیر نیست و از سنخ فکر و دانش حصولی و مفاهیم ذهنی و تصورات و تصدیقات نیست؛ بر خلاف آن چه که نوابغ به دست آورده اند یا ارائه کرده اند که از سنخ فکر و دانش حصولی و مربوط به مفاهیم ذهنی و تصورات و تصدیقاتی است که به دست آورده اند.

2. پیامبران الهی در همه امور زندگی مردم نقش آفرین بوده اند؛ زیرا با قلب و روح مردم سر و کار داشته و با فطرت انسان با مردم سخن گفته اند؛ ولی نوابغ تنها در جنبه های خاصی نفوذ و نقش آفرینی داشته اند؛ همان طور که بسیاری از آنان نظیر ارسطو، افلاطون، بوعلی سینا و فارابی تنها به یک بعد از ابعاد زندگی بشر یا تنها در مجامع علمی دارای نقش و نفوذ بوده اند.

3. محتوای رسالت پیامبران الهی به ویژه محتوای رسالت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و کتاب قرآن، محتوایی جامع و کامل و مربوط به ابعاد مختلف جهان هستی و انسان است و یک نابغه نمی تواند در همه این زمینه ها نبوغ و سخن هماهنگ داشته باشد.

4. سیاست مداران و نوابغ همواره ایده هایی آورده اند که در دوران های بعد ایده ها و آراء برتر و تازه تری آمده و چه بسا آراء گذشته را نقض کرده اند، بر خلاف پیامبران الهی که همواره یکدیگر را تأیید و اصول آموزه های آنان یکسان می باشد.

د) وحی، رهاورد صرع و جنون پیامبر

برخی از مستشرقان آموزه های وحیانی پیامبر را نتیجه بیماری روانی وی دانسته اند و بر این باورند که آن چه به نام وحی و حالت غش برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل شده، همان بیماری «صرع» می باشد که وقتی به هوش می آمد چیزی بر مردم