کشکول فرحزاد 1 صفحه 215

دادند که تو نیز روزی خواهی مرد، همان طور که آنها مردند. سپس داوود را قبض روح کرد.(1)

در وصف عشق

در حکمت های منسوب به امیر المؤمنین علیه السلام آمده است:

العشق جهد عارض، صادف قلباً فارغاً؛(2) عشق، رنجی است که با دل فارغ [از اندیشه و کار]، رویاروی میشود.

توحید ناب

مرحوم حاج اسماعیل دولابی می فرمود: در «لا اله» هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن. در «الاّ» تشدید را محکم ادا کن تا اگر چیزی باقی مانده از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود. آن گاه «الله» را بگو تا همه دلت را تصرف کند.

وقتی می گویی «لا اله الا الله» نه دنیا می ماند، نه عادات و رسوم، نه آبروداری بین اهل دنیا؛ همه از بین می رود. «لا إله» یعنی هرچه را واله کننده من است دور انداختم جز الله. درست دقت کن! اگر می ارزد آن را بگو، بی حساب نگویی، که وقتی واله کننده ها رفتند، فریادت بلند می شود.

تبر به دوش به دنبال خویش میگردم

که بشکنم مگر این «لات» بی سر و پا را(3)

احترام همسایه

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:

1- بحار الأنوار، ج 14، ص 14: النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین، ص 341.
2- شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید، ج 20، ص 332.
3- محمدرضا طاهری.