فرهنگ تعلیم و تربیت اسلامی صفحه 175

«همانا دفاع از حقوق انسانیّت، یک حق فطری و مشروعی است که انسان می تواند آن را استیفا کند.» و راجع به آیۀ«وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ...» می فرمایند:

«خداوند متعال برای اجتماع اسلامی، آنچه به وسیلۀ دین فطری اختیار کرده، حکومت انسانیّت است که در آن، حقوق هریک از افراد انسان(اعم از ضعیف، قوی، غنی، فقیر، آزاد، عبد، مرد و زن، فرد و جامعه و...) به نحو تساوی حفظ می گردد (برخلاف حکومت استبدادی و یا حکومت اکثریت بر اقلیّت). زیرا حکومت اسلامی حکومت انسانیّت است که حقوق هرفردی را مراعات می کند و حقوق، اختصاصی به فرد واحد یا اکثر افراد ندارد؛ بلکه همه زیر پوشش قرار می گیرند. بر این اساس، منافعی که دشمن آن را تهدید می کند منافع همه افراد است. بنابراین، بر هرفردی است که از آن منافع دفاع کند و نهایت قدرت و قوّت خود را در جهت نگهداری آن، به کار اندازد و تا جایی که استطاعت دارد آماده شود.(1)»

تعلیم و تربیت ارتش

با توجّه به فلسفۀ وجودی ارتش در اسلام - که حافظ امنیت کیان اسلام و مملکت اسلامی، و مدافع حقوق مستضعفان و ملّت مسلمان است - باید ارتش اسلامی از تعلیم و تربیت صحیح برخوردار باشد؛ تعلیم و تربیتی که کرامت و عزّت نفس ایجاد کرده و آنها را در برابر هرگونه سخنی و گرفتاری مقاوم سازد.

در ارتش، باید دو نوع تعلیم و تربیت وجود داشته باشد:

1. تعلیم و تربیت برای به وجود آوردن روح ایمان و انسانیت(تعلیم و تربیت ایمانی)

2. تعلیم و تربیت در جهت به کار گرفتن ابزار آلات جنگی و تاکتیکهای مختلف جنگی(تعلیم و تربیت جنگی).

توضیح مطلب:

اوّلین مرحله تعلیم، این است که ارتش به حقیقت انسانی خود آشنا شده؛ خود را به