فرهنگ تعلیم و تربیت اسلامی صفحه 178

بود، در حالی که دشمن با تمام قوا و نیرو برای کوبیدن اسلام آماده شده بود. در نهایت ارتش حق، غالب و پیروز گردید و دشمن با دادن تلفات سنگین به سوی مکّه بازگشت.(1)»

براساس همین تربیت ایمانی ارتش است که قرآن می فرماید:

«فَإِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ مِائَهٌ صابِرَهٌ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِ وَ إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ أَلْفٌ یَغْلِبُوا أَلْفَیْنِ بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصّابِرِینَ» (2) ؛ اگر از شما، صد نفر صبرکننده باشد بر دویست نفر غالب گردند؛ و اگر از شما هزار نفر بوده باشند؛ بر دو هزار نفر - به اذن خدا - غالب شوند. و خدا با صبرکنندگان است.

نتیجه این که: تعلیم و تربیت ایمانی به ارتش این خصوصیات را می آموزد که:

1. قبل از هرچیز، خودسازی پیدا کند و حیات مادّی در نظر او پست و ناچیز باشد (دنیا را برای حیات اخروی بخواهد).

2. دارای هدف الهی باشد و در راه تحقّق آن بکوشد.

3. توکّل به خدا داشته باشد و از او یاری بخواهد و جان خویش را به او عرضه کند.

به عبارت دیگر، با تمام وجودش به خدا وابسته باشد.

4. استقامت کند و از مرگ نهراسد.

5. الفت و مودّت را - که موجب وحدت است - فراموش نکند.

6. در مقابل کسانی که مانع پیشرفت جنگ و پیروزی هستند، به جهاد برخیزد؛ ولی تعدّی ننماید.

7. از فرماندهان با ایمان خود اطاعت نماید؛ که فرموده اند:

«افه الجند مخالفه القاده(3)»؛ آفت سپاهیان، مخالفت با فرماندهان است.

تعلیم و تربیت جنگی

از آن جا که ارتش موفّق، ارتشی است که آموزش های نظامی صحیح آموخته

1- (1) . فروغ ابدیت، جلد 1، صفحات 402 و 403
2- (2) . سورۀ مبارکۀ انفال، آیۀ 66
3- (3) . شرح غرر، ج 3، ص 103، شماره 3932