فرهنگ تعلیم و تربیت اسلامی صفحه 243

اخلاق عمل به قانون و عمل نظام حاکم را تشکیل می دهد. به عبارت دیگر نحوه دید یک نظام به هستی، جهان، انسان، دنیا، زندگی و... تعیین کننده جایگاه خاص کارگزاران آن نظام است. در نظام اسلامی کارگزاران از جایگاه ویژه ای برخوردارند، که قید«اسلامی» مشخّص و مبیّن آن است.

قید اسلامی بیانگر چگونگی جایگاه خاص کارگزاران در نظام اسلامی است.

مفهوم«اسلام» مشخص می کند که آنان به اصول و فروع مکتب معتقدند، و بینشی توحیدی نسبت به خدا، رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و صاحبان امر علیهم السّلام دارند(1) و چنانچه کارگزاری از این بینش برخوردار نباشد. لکن باید طبق ضوابط حکومتی، ملزم به رعایت اصول و قوانین اسلامی در محدوده مسئوولیت و وظیفه اجتماعی خویش باشد.

کارگزاران وقتی موفّق به نشان دادن فرهنگ اسلامی در گفتار، رفتار و نوع برخورد با مراجعین و... هستند که در شعاع تعلیم و تربیت صحیح از نفس و روحی مزیّن به صفات انسانی(عدل، انصاف، احسان، عزّت، شرف و بندگی خدا) برخوردار باشد.

جایگاه خاص جهت جایگاه عام کارگزاران اسلامی را روشن ساخته، و او را آماده می سازد تا از روی عدل و انصاف به جامعه و ملّت خدمت نماید و در مقام خدمت به مردم، کارش را وسیله نشر اخلاق اسلامی و کمال الهی نفس نیز قرار دهد. او با حفظ جایگاه خاص که طالب قرب خداست فرهنگ نظام اسلامی را در اداره اش به واسطه اعمال انسانی و اخلاقی به رجوع کنندگان ارائه می دهد. در عبارتی کوتاه کارگزار واقعی نظام اسلامی کسی است که جایگاه عام او هماهنگ با جایگاه خاص اسلامی او باشد.

نقش کارگزاران در اصلاح جامعه

دو گروه در جامعه نقش محوری و کلیدی دارند به نحوی که فساد و اصلاح آنها سبب فساد و اصلاح مردم است.

رسول گرامی اسلام حضرت محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: اصلاح جامعه وابسته به اصلاح دو گروه است: