اصلاح الگوی مصرف از نگاه اسلام صفحه 132

امام حسین علیه السلام از کنار تعدادی مسکین عبور نمود که تکه هایی [نان] بر روی عبایی [گذارده بودند و] می خوردند. حضرت به آنان سلام کرد. آنان، امام را به خوردن غذا دعوت کردند و امام کنارشان نشست...(1)

همنشینی با محرومان، افزون بر آن که آدمی را از احوال آنان و وضع معیشتی شان آگاه می سازد و روحیه فروتنی و نوع دوستی را در وی تقویت می کند، گامی مؤثّر در جهت رضایتمندی شخص از زندگی خود و زمینه ساز مصرف بهینه از امکانات به شمار می رود.

2. همنشینی و معاشرت با هم سطح خود

در راستای الگو ناپذیری از رفاه زدگان و ثروتمندان در چند و چون مصرف از یکسو، و کاستن از فشار روانی افراد کم درآمد و بی بضاعت از سوی دیگر، در آموزه های دینی تأکید شده که حتّی در ارتباطات کوتاه مدت همچون مسافرت نیز، هر شخص با افراد هم سطح خود همراه گردد. این تأکید، بدان رواست که در سفر، آدمی نیازمند آن است که زاد وتوشه­ای همراه خود ببرد یا وسایل و کالاهای مورد نیاز خود را در بین راه تهیه کند و گاه کالاهایی را از سر نیاز یا علاقه­مندی، برای خود و دیگران خریداری نماید. نیک روشن است نوع و میزان این کالاها، به تناسب سطح درآمد و تمکن مالی افراد، تفاوت پیدا می­کند و ثروتمندان و توانگران، امکانات بهتری را برای خود فراهم می­آورند. اختلاف سطح همسفران باعث می گردد افراد کم درآمد یا تلاش کنند از نظر چند و چون مصرف، خود را به سطح دیگران برسانند، تا عزّت و آبروی خویش را پاس دارند، و در نتیجه با زیان های مالی و هزینه­های غیر لازم مواجه گردند و یا به همان حدّ بسنده نمایند و در برابر دیگران و به ویژه دنیامداران، خوار و حقیر شوند.