اصلاح الگوی مصرف از نگاه اسلام صفحه 160

نیازها و سقوط به ورطه رهبانیت نیست. بلکه بر اساس روایات، ساده زیستی با «حدّ کفاف» یعنی برآوردن نیازها به حدّ کافی، همسانی دارد. بنگرید:

امام صادق علیه السلام به نقل از پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:

«طوبی لمن أسلم وکان عیشه کفافاً:(1)خوشا به حال آن کس که اسلام آورده است و [هزینه های] زندگی اش، به مقدار کفاف باشد.»

نیز پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:

«اللّهمّ ارزق محمّداً وآل محمّد ومن أحبّ محمّداً وآل محمّد العفافَ والکفافَ، وارزق من أبغض محمّداً وآل محمّد المالَ والولدَ:(2) بارخدایا! محمّد و خاندان او و دوستداران آنها را عفّت نفس و روزی کافی ارزانی کن و به دشمنان محمّد و خاندانش، ثروت و فرزند [فراوان] روزی نما.»

نیز حضرت علی علیه السلام در باره خباب بن اَرَت فرمود:

«یرحم الله خباب بن الاَرَت، فلقد اسلم راغباً، وهاجر طائعاً وقنع بالکفاف، ورضی عن الله وعاش مجاهداً:(3) خدا بیامرزد خبّاب پسر اَرَت را. به رغبت اسلام آورد و از روی فرمانبرداری هجرت کرد و به اندازه کفاف قناعت نمود و از خدا راضی بود و مجاهد زندگی نمود.»

نیز فرمود:

«لامال اذهب بالفاقه من الرضا بالقوت، ومن اقتصر علی بلغه الکفاف، تعجّل الراحه وتبْوأ خفض الدّعه:(4) هیچ ثروتی، به اندازه رضایت از روزی روزانه، فقر را نزداید، و هر که به اندازه کفاف، اکتفا کرد، در راحت و تن آسایی جای یافت.»

از این روست که در بسیاری از دعاها، غنا و وسعت روزی، درخواست می گردد،(5) و

1- . شیخ کلینی، الکافی، ج2، ص140.
2- . همان.
3- . نهج البلاغه، حکمت 41.
4- . همان، حکمت 363.
5- . برای نمونه نک: شیخ کلینی، الکافی، ج2، صص550- 554؛ علاّمه مجلسی، بحار الأنوار، ج92، ص293؛ شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، صص40، 95، 105، 198 و 208.