اصلاح الگوی مصرف از نگاه اسلام صفحه 162

دلیل این مدعا، روایاتی است که پیشتر به برخی ازآن­ها اشارت رفت. اکنون شماری دیگر از آن را بنگرید:

حَکَم بن عُتَیبه گوید:

«بر امام باقر علیه السلام وارد شدم و ایشان در خانه­ای آراسته بود و لباسی لطیفْ برتن داشت و عبایی رنگی بردوش داشت که اثر آن رنگ، بر دوشش مانده بود. من به خانه و شمایل ایشان نگریستم.

فرمود: ای حکم در این باره چه می گویی؟ گفتم: چه می­توانم بگویم، چون شما را به این وضع می­بینم؛ ولی از نگاه ما، این، رفتار جوانان تازه بالغ است. سپس به من فرمود: ای حَکَم! چه کسی زینتی را که خداوند برای بندگانش منظور کرده و یا روزی های حلال را حرام کرده است؟ این، از آن چیزهایی است که خداوند برای بندگانش قرار داده ا ست. امّا این خانه­ای که می بینی، خانه همسر من است و تازه ازدواج کرده­ام. خانه من، همان است که می شناسی.»(1)

حسن زَیّات بصری گوید:

«با دوستم، نزد امام صادق علیه السلام رسیدم. ایشان در خانه ای آراسته نشسته بود و شالی رنگی، بر خود داشت. محاسنش را [نیز] مرتب کرده و [به چشمانش] سُرمه کشیده بود... وقتی برخاستیم به من فرمود: حسن! گفتم: بله. فرمود: صبح که شد، با دوستت پیش من بیا. گفتم: فدایت گردم! چشم. صبح که شد، خدمت ایشان رسیدم. دیدم ایشان در خانه­ای است که جز حصیر، چیزی درآن نیست، و پیراهنی خشن برتن دارد. آن­گاه رو به دوستم کرد و فرمود: برادر بصری! دیروز که به این جا آمدی، من درخانه همسرم بودم و دیروز، روز او بود و خانه و اثاث، متعلّق به او بود. او خود را برایم آراسته بود. من هم لازم بود که خود را همانند او برایش بیارایم. چیز ناروایی به دلت راه پیدا نکند.»(2)

آراستگی ظاهر که در روایات بدان تأکید شده، اصولاً منافاتی با ساده زیستی حتّی